Bu çalışma; Şubat 2005-Haziran 2007 tarihleri arasında Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Ortopedi ve
Travmatoloji Kliniği’ne yüksekten düşme şikayeti ile getirilen, klinik ve radyolojik muayeneler sonrasında, çeşitli bölgelerinde farklı
lezyonlar belirlenen, değişik ırk, yaş ve cinsiyetteki 43 kedide gerçekleştirildi. Çalışmada, kedilerde oluşan lezyonların şekli ve
lokalizasyonuna göre uygulanacak olan operatif ve non-operatif sağaltım yöntemlerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Farklı
kemiklerde kırık belirlenen ve operatif redüksiyon uygulanan 32 kediden 10 olguda intramedüller Steinmann pini, 3 olguda
intramedüller Steinmann pini ve serklaj teli, 4 olguda intramedüller Schanz pini, 1 olguda serklaj teli, 5 olguda vida uygulaması, 2
olguda akrilik eksternal fiksatör, 1 olguda mini titanyum plak, 3 olguda interfragmental serklaj, 1 olguda bilateral interfragmental
serklaj ve interarcade düğüm uygulamasıyla fiksasyon gerçekleştirildi. Ayrıca coxo-femoral lüksasyon (2 olgu) ve collum femoris
kırığı (1 olgu) belirlenen 3 olguda eksizyon artroplastisi ile fonksiyonel iyileşme sağlandı. Belirlenen lezyonlarda operatif sağaltım
endike olmayan 7 olguda klasik kafes istirahati, 3 olguda da destekli bandaj uygulaması gerçekleştirildi. Çalışmada, olguların
fonksiyonel iyileşme sonuçlarına göre; 26 olgu çok iyi, 15 olgu iyi olarak değerlendirilirken, 1 olgu da ölmüştür. Bir olguda ise
lezyon belirlenmemiştir.
Anahtar sözcükler: Kedi, sağaltım, yüksekten düşme sendromu.

devamı için;