Omurlar arasında yer alan diskin deformasyonu nedeniyle, normal pozisyonunun veya yapısının bozulmasına bağlı olarak omuriliğe yaptığı baskı sunucu oluşur. Disk fıtığının oluşumundaki en büyük etken omurlar üzerine gelen şiddetli darbelerdir.

Hastalığın gelişimi nasıldır?

Öncelikle travmalar ikincil olarak da yaşın ilerlemesi ile kapsulada oluşan deformasyonlar kapsulanın zarar görmesine veya yırtılmasına yol açar. Bunun sonucunda diskin merkezinde yer alan çekirdek yer değiştirir ve bu da omurlar arasında şişkinlik ve baskıya yol açar.

Omurlar arasındaki deformasyon değişik şekillerde olabilir. Disk bir çıkıntı şeklinde omurların arasında yukarı veya aşağı şekilde yer değiştirebileceği gibi omurilik kanalına doğru yayılarak da fıtıklaşabilir.

Oluşan basıncın şiddetine bağlı olarak sinirler ileri derecede etkilendiğinde veya omurilikte hasar şekillendiğinde hastalık olumlu bir gelişme göstermeyebilir.

Hangi ırklarda daha çok görülür?

Dacshund, Buldog, Beagle, Cocker, poodle ve pekingese, Shih Tzus ırkı köpeklerde hastalığa karşı doğmasal olarak yatkınlık söz konusudur.

Irksal yatkınlığı olan bu köpekler dışında German shepherd Dog, Great Dane ve Boxer ırkı köpeklerde de görülme oranı yüksektir ve genellikle 5 yaş civarında ortaya çıkar.

Hastalığın belirtileri nelerdir?

Görülebilecek en önemli bulgu sırt bölgesinde ağrının varlığı ve buna bağlı olarak sırtın kambur tutulmasıdır.

Çoğunlukla yerden kalkmak istemez ve yatar. Yürüyüşü gergin, tutuk ve isteksiz olabilir. Merdiven inmek veya çıkmak, koltuk veya kanapeden atlamak çok tereddütlü yapılır.

İlerlemiş olaylarda sinirlerde oluşan baskının şiddeti ile arka bacaklar tamamen kullanılamayabilir ve felçler görülebilir. Böyle bir durumda arka bacaklarda hissizlik ve patella refleksinin olmaması buna karşın anal reflekslerin olması dikkat çekici ve ayırıcı bir bulgudur.

Hastalıktan nasıl korunulabilir?

Özellikle kalıtsal yatkınlığı olan ırktaki köpeklerde düzenli yapılacak röntgen kontrolleri hastalığın erken teşhisi için faydalıdır.

Ayrıca aşırı egzersizlerden, omurlar üzerine darbe gelmesinden sakınmak, ters hareketlerden ve düşmelerden korumak genel olarak alınabilecek önlemlerdir.

Sonuç

Özellikle ataksi ve felç gibi sinirsel belirtiler görülmeden veya ilerlemeden teşhis edilmesi hastalığın seyri yönünden önemlidir.

Yapılacak operatif müdaheleler ile fıtığın giderilmesi mümkün olabileceği gibi hasta normal fonksiyonlarını da kavuşabilir.

Ancak sinir dejenerasyonları şekillendikten sonra hastalık geri dönüşümümsüzdür ve kalıcı arazlara neden olabilir.