[Hakan ARI]

aglattın beni

Kara bahtim kem kaderim
Yandirdi aglatti beni
Sekvaya kime giderim
Kandirdi aglatti beni

Durmus bakar tas basindan
Yavru ceylanin pesinden
Atesimi gözyasindan
Söndürdü aglatti beni

Özeri döndüm deliye
Askim geldi pahaliya
Gül diye kuru çaliya
Kondurdu aglatti beni

anam

Koyup gittin beni yedi yasimda
Nasil kiydin beni ellere anam
Her yatanda görüyorum düsümde
Gelmedin çok baktim yollara anam

Oksayip emzirip büyüttün beni
Kendin uyumadin uyuttun beni
Tam otuz yil oldu unuttun beni
Hasretinden döndüm küllere anam

Bayram geldi öpemedim elini
Yillar geçti soramadim halini
Genç yasinda oldun ahret gelini
Hoyrat baykus kondu güllere anam

Baksana Özeri ne kadar üzgün
Esen yeller ile sefkatini sun
Elveda eyleyip sarildigin gün
Hasretim o sicak kollara anam

çoruh nehri

Bahar geldi costu yine
Akar gider Çoruh Nehri
Alisti canlar almaya
Bakar gider Çoruh Nehri

Olmaz akisi dengeli
Herkese takar çengeli
Demirden yapsan engeli
Yikar gider Çoruh Nehri

Ne yasli tanir ne sabi
Derindir görünmez dibi
Agaçlari peynir gibi
Büker gider Çoruh Nehri

Kayalari yara yara
Bulamazsin her gün ara
Tohum gibi topraklara
Eker gider Çoruh Nehri

Kayalari oya oya
Insanlari soya soya
Karadeniz’de bir koya
Döker gider Çoruh Nehri

Yusufeli’n sakagindan
Ispir’in meyve bagindan
Bayburt’un yesil dagindan
Çikar gider Çoruh Nehri

Bir kaynagi Altiparmak
Gururlanip akan irmak
Buna yoktur zerre durmak
Çeker gider Çoruh Nehri

Özeri der seni tutsam
Baraj yapsam temel atsam
Susasam hepsini yutsam
Yakar gider Çoruh Nehri

dağlar(bugün sizin gibi)

Bugün sizin gibi basim dumanli
Çöktü içerime meragim daglar
Kisin karla boran yazin çimenli
Yarden ve sizlerden iragim daglar

Açar çiçeklerin yellerin eser
Orman yesil saçar toprak su kusar
Düsündükçe bana bir hüzün basar
Özledikçe çesm-i çiragim daglar

Yar silada ele kina ezerken
Özeri’yim elim titrer yazarken
Eller silasinda gezip tozarken
Neden benim gurbet duragim daglar

yoruldum

Otuz yildan beri çile çekerim
Gurbet elde geze geze yoruldum
Kurudu dallarim yaprak dökerim
Dertlerimi yaza yaza yoruldum

Dost elinden içtim bir dolu zehri
Haraba yüz tuttu gönlümün sehri
Dostlarin sitemi gurbetin kahri
Kara bagrim eze eze yoruldum

Gayri felek ile ben çikmam ava
Geçirdim ömrümü bosa bedava
Gurbet kösesinde her yil bir yuva
Kura kura boza boza yoruldum

Özeri’ye yine yaman gün oldu
Derdim bindi budaklandi bin oldu
Büküldü de elif kaddim nun oldu
Tatli canim üze üze yoruldum

Verir (Yine Bahar Geldi)

Yine bahar geldi bulandi sular
Derin derelerden seller cos verir
Türlü nebatattan gider uykular
Yesillenir çayir çimen bas verir

Yesile boyanir kirlar yazilar
Nevbaharda diner kalpte sizilar
Oynasir oglaklar meler kuzular
Nese artar bes üstüne bes verir

Agaçlar bezenir giyer allar da
Yasamak zevk verir bizim ellerde
Konar türlü türlü öter dallarda
Günün en hos sedasini kus verir

Düser damlaciklar bulutlar aglar
Yamaçlar yeserir dereler çaglar
Çalisir insanlar senlenir baglar
Erkek duvar yapar kadin tas verir

Özeri gözünden akitir yaslar
Seyda bülbül gibi figana baslar
Kim ki topragini kayirir isler
Sebze verir ekmek verir as verir

Var Ya (Ondan Severim Baharı)

Ondan severim bahari
Gönlümün hevesi var ya
Zevk verir leyl ü nehari
Bülbüllerin sesi var ya

Dal bezenir çiçek çiçek
Tabiatta gizli gerçek
Yat serinde uykunu çek
Agacin gölgesi var ya

Yükseklere çöker duman
Kuslar uçar tümen tümen
Hava açar çayir çimen
Çiçeklerin süsü var ya

Simsek çakar bulut aglar
Yesile bezenir daglar
Yel estikçe pinar çaglar
Hos kokan nefesi var ya

Özeri bak kana kana
Bahar can katiyor cana
Sevmeyi ögretir bana
Kuslarin cilvesi var ya

[Hakan ARI]

Turnalar (Gurbet Ellerinde Kaldım)

Gurbet ellerinde kaldim yaliniz
Sesime ses katin telli turnalar
Bizim ele ugrar ise yolunuz
Bir haber getirin alli turnalar

Uçun boynunuzu uzatin gelin
Kanatlarinizi bezetin gelin
Aman kendinizi gözetin gelin
Alici kus sagli sollu turnalar

Özeri’yim yine çiktim çileden
Gurbet beni yakip yakip kül eden
Yine bir haber yok bana siladan
Ötüsünüz dertli belli turnalar

Şimdi (Gayri Dayanacak Halim)

Gayri dayanacak halim kalmadi
Hasretlik bagrimi yakiyor simdi
Ben gitmek istedim kader salmadi
Ayrilik canima okuyor simdi

Bagrima doluyor gözümün yasi
Diyorlar ki sabir her isin basi
Hür Anadolu’nun topragi tasi
Gül gibi burnuma kokuyor simdi

Özeri gözyasim sel oldu çaglar
Nasip kismet bizi gurbete baglar
Yol ver bana yol ver ey yüce daglar
Sevdigim yoluma bakiyor simdi

Sevdiğim (Çok Zamandır)

Çok zamandir ne mektup var ne haber
Yadina düstükçe ara sevdigim
Her zaman seninle olsak beraber
Mutluluk getirmez para sevdigim

Vereme dönüstü bendeki merak
Istesem gelemem yollarim irak
Yüzümü ayna yap disimi tarak
Bozulmus saçlarin tara sevdigim

Özeri derdini ele bildirmez
Hasta düstüm kimse tutup kaldirmaz
Ask insani inletir de öldürmez
Illa bu derdime çare sevdigim

Olmaz Ki

Kalkinmayi istiyorsak gönülden
Dar geçitler geçilmeden olmaz ki
Yanlis hesap kari götürür elden
Dogru ölçüp biçilmeden olmaz ki

Çok çabala seç iyiyi kötüden
Bak ibret al dogu ile batidan
Ne beklersin su kapali kutudan
Disariya açilmadan olmaz ki

Biraz tasarrufa önem verin de
Yürümeli yatmaktansa serinde
Gezip görmek gerek yerli yerinde
Koca dünya küçülmeden olmaz ki

Özeri tutarsa eger asilar
Beyin çalisirsa gözler isilar
Cesur dürüst liyakatli kisiler
Isbasina seçilmeden olmaz ki

Olmaz

Kalbi tas kesilmis gaddar insanin
Kessen bes paralik cigeri olmaz
Kötüye kullanir bütün ihsanin
Bu isin egeri megeri olmaz

Önüne gelene çatar takisir
Bir meclise girse hemen kokusur
Atalar demis ki ata yakisir
Esek bin yasasa eyeri olmaz

Ehil olan yapar yararli isi
Göz çikarir cahil yaparken kasi
Dinini ögrenen olgun bir kisi
Gidip sahte seyhin zagari olmaz

Özeri yozlasir sistem kokarsa
Insan onu biçer her ne ekerse
Yolsuzluk hirsizlik basi çekerse
Orda dogrularin degeri olmaz

Gör Beni (Bir Mektup Yazmadin)

Bir mektup yazmadin ey kanli zalim
Yaman dertte meraktayim gör beni
Yaradan mevlaya ayandir halim
Anayurttan iraktayim gör beni

Bagimda hazan var güller talanda
Ecel gelip kapimizi çalanda
Dostlar beni omuzuna alanda
Bindim cansiz buraktayim gör beni

Efkarimdan hasta oldum yatarim
Baykus gibi viranede öterim
Kumas idim simdi çuldan beterim
Keten oldum taraktayim gör beni

Ecel düsmüs Özeri’nin pesine
Dereler yolverir gözüm yasina
Uzaninca musallanin tasina
Artik en son duraktayim gör beni

Gönül (Demedim Mi Sana)

Demedim mi sana yüksekten uçma
Yirtici kus vermez amani gönül
Gizli sirlarini namerde açma
Eksilmez basinin dumani gönül

Gülü kokla sakin kizma dikene
Aci söz söyleme boyun bükene
Azrail sarilir birgün yakana
Çaldirir kalbine kemani gönül

Sah olursan yanlis ferman eyleme
Gizli yaralara derman eyleme
Çikip yükseklere harman eyleme
Yele kaptirirsin samani gönül

Güvenme ki bülbülün var gülün var
Kuvvetlisin bükülmeyen kolun var
Der Özeri dolambaçli yolun var
Kendine yoldas et imani gönül

Gel Yeter

Sevdicegim sen bu elden gideli
Menekseler boyun büktü gel yeter
Sen bizden ayrildin üç yil vadeli
Aradan yedi yil çikti gel yeter

Geri döndü senin ile gidenler
Kör olsun gurbeti icat edenler
Kurumaya durdu körpe fidanlar
Dallar gazelini döktü gel yeter

Eller güler Özeri’nin yasi var
Üç günlük dünyada kimin nesi var
Alemin baginda bülbül sesi var
Bizim baga duman çöktü gel yeter

Eskiden

Sevgi vardi saygi vardi dost vardi
Eskiden eskiden çok çok eskiden
Gayri bu meziyet sonuna erdi
Eskiden eskiden çok çok eskiden

Bir lokma bir hirka ona yeterdi
Babam saman telisine yatardi
Evlat babasinin sözün tutardi
Eskiden eskiden çok çok eskiden

Anam tezgahini tel tel yayardi
Sal dokuyup çengo ile boyardi
Insanlar insani sevip sayardi
Eskiden eskiden çok çok eskiden

Özeri seninki kuru lakirdi
Nenem tezgahlarda çarsaf dokurdu
Ninniler söylerdi türkü okurdu
Eskiden eskiden çok çok eskiden

Dokunur (Ey Melek Yavrusu)

Ey melek yavrusu ahu bakislim
Kirpiklerin ok mu cana dokunur
Sira sira benler gögsü nakislim
Zülüflerin ak gerdana dokunur

Görünce kaçarsin nedir suçlarin
Taze kinalanmis parmak uçlarin
Topuga uzanmis siyah saçlarin
Bir oyana bir bu yana dokunur

Kiraz dudaklarin renk verir kana
Gözlerinin rengi benzer ummana
Çatip kaslarini bakinca bana
Onurum kirilir sana dokunur

Elma yanaklarin ayin on besi
Kurulu yay gibi simsiyah kasi
Dili badem içi incidir disi
Sanirsin ki lal mercana dokunur

Özeri kimedir naz u niyazin
Bir gülse açilir baharin yazin
Sahin bakislarin bülbül avazin
Ta zemin ü asumana dokunur

Derd ü Mihnet İle Geçti

Derd ü mihnet ile geçti bu ömrüm
Simden sonra bana güç versen n’olur
Bir sevdigim vardi aldin elimden
Bundan böyle ik’ üç versen n’olur

Gurbet ellerinde ömrüm söküldü
Takatim kalmadi belim büküldü
Agardi saçlarim disim döküldü
Akilsiz basima taç versen n’olur

Yapragini dökmüs dali budadim
Bedelini fazlasiyla ödedim
Ben kendimi dosta kurban adadim
Iki koyun bir de koç versen n’olur

Özeri dünyadan çektim elimi
Yaradana arzeyledim halimi
Gece gündüz bekliyorum ölümü
Erken versen n’olur geç versen n’olur

[Yazar]

Yazılar