AYNALAR…
Hatalarımız üst üste eklendiğinde ve nerede duracağınızı bilemediğinizde
“iyi bir insan olabilme” arzularınızı gelecek yıllara bir “hayal” olarak sürekli erteleriz.kendimize sabahtan akşama kadar yalan söyleriz.Başkalarıyla uğraşır dururuz onlar bizim kötü yanlarımızı bastırmamıza ve rahatlamamıza yardımcı olurlar..Bundan çoğu zaman haberleri olmaz ama varlıkları kaçınılmazdır..
Sabah erkenden kalkıp aynalara bakıp kendimizden nefret edecek cesaretimiz olsa,herşey daha kolay olabilir..
Ancak aynalarla yüzleşemiyoruz,baktığımızda gözümüzü kaçırıyoruz..
Korkuyoruz…Onların bizleri anlaması,farklı olmadığımızı hissettirmesi,onları kandıramayacağımızın farkında olmaları bizi rahatsız ediyor.
Yüzleşmenin randevusunu daima erteliyoruz…
Karşımızdaki şey bizi içine alabiliyor,hapsedebiliyor veya serbest bırakabiliyor hangisinin olacağı ise bizim kararımız.
O buna karar veriyorsa normal olmadığını düşünürüz oysa bu kendim,zle yüzleşmemizden başka bir şey değildir.
Gördüğünüz şey baktığınız şeyin benzeri gibi,asla aynısı değil..Bakarken farklı şeyler düşünüyoruz ve baktığımızda sadece görmek istediğimizi görüyoruz.
Oysa aynalar kendi ayıplarımızı görmek ve örtmek için keşfedildi.
Başkalarının ayıbını görmek aynaların işi değil..
Bırakalım onlar kendi ayıplarını görmeye çalışsınlar.
Tiyatro sanatçılarının neden aynaya bakarak prova yaptıklarını,hatalarını ,duruşlarını,mimiklerini nasıl kontrol edebildiklerini düşünün,ayna olmasaydı onlar kendilerini ve olması gerekeni asla keşfedemezlerdi,kontrol edemezlerdi ve rollerini başaramazlardı rol yapmak için bile gerçeği olduğu gibi görmek gerekliliği aynaların başarısının bir kanıtı..
Kendisi ile barışık yaşadığını düşündüğümüz insanların aynalarına nasıl baktılarını bilemeyiz belki de göstermek istediklerini görüyorlardır.
Kendimizi istediğimiz gbi görmesek aynanın gerçeklerini göz ardı etmesek onlar en sadık dostlarımız olurlardı.Belki de hepimiz ayna ile dolaşırdık her an gerçekle yüzleşebilmek ve kendimizi dinlemek için ya da karşımızdakilere aynamızı zaman zaman verirdik, onların gerçeğini anlayabilmeleri kendileri ile yüzleşebilmeleri için.. Belki de dostumuz hep çantamızda kalırdı asla dışarı çıkmasına gerek kalmazdı..
Yani kendimizle barışırdık..
Aynalara bakıp da görmek istediğimiz şeyigörerek rahatlamayı bırakıp kendimizle kavga etmeyi başarabilsek,başkası ile uğraşmayı da bırakacağız..
Sizde aynanıza bakın,yoksa hemen bir boy aynası alın ona kızın ve gördüğünüz şeye inanın..
Değiştiremezsiniz…
tarafından güncellenmiştir.
