- Bu konu 13 yanıt içerir, 10 izleyen vardır ve en son 13 yıl 11 ay önce
tarafından güncellenmiştir.
-
puhahahahah çok iyiymiş hocam bu ya .Bir tane de benden
Hasta sahibine sığırın kilosu sorulur cevap:
hekim olan sensin arkadaşım sen kaç eder onu söyle
)Ama bu hayvan sahibi sonradan çok iyi müşterim oldu o başka:)
çokk güzelmiş bende bu günlüğe hayalimdeki 10 sene sonraki bi günümü yazmak istiyorum
işte benim hayalimdeki 10 sene sonraki bi günüm :bravo:Günün ilk ışıklarıyla gözümü açtığımda 10.10.2020 saat tam tamına 07.00 ı gösteriyordu.Acilen hazırlanmalıydım canım hayvanlarım beni bekliyolardı.kliniğe gitmeden önce evimin önündeki at çiftliğindeki baktığım atlarım inci ve düldül yemlerini ve sularını verip kliniğe yol aldım.kliniğe geldiğimde alper abi yani kliniğin sahibi benden önce gelmişti.ayağı kırılan bi köpeğe bakıyodu.bende ona yardım etmek için odama gittim.kapıyı açtığımda beni karşılayan kedim dewey karşıladı.onu sevip askıda duran bembeyaz ve cebimin üstünde veteriner hekim mine yıldızbaş yazan önlüğümü giyip alper abiye yardım ettim.saat 09.00 olduğunda içeri zeliha hanım golden cinsi köpeği lucky girdialper abi zeliha hanımla konuşurken bende dumanı bir üst kattaki banyoya getirip tertemiz yaptım.sonra zeliha hanıma teslim ettim.iyi günler dileyip gittiler.sonra bi çay koyup alper abiyle muhabbete dalıp saatin kaç olduğunu unutmuştuk. saat 12.05 ti 5 dakika önce neşe hanımın gelmesi gerekiyordu.elimi beyaz önlüğümün cebine atıp telefonumu aldığımda neşe hanım arıyordu ve gelemeyeceğini bildiriyordu.bir sonraki randevu 3 saat sonraydı.3saat boşum var ne yapayım diye düşünürken kliniğin kapısından üniversiteden arkadaşlarım içeri girdi.onları görünce çok mutlu oldum.beraber eski günleri yad ettik.genelde 10 sene sonra önceki hayatımızdan bahsettik.saat çoktan 3 olmuştu arkadaşlarımı yolcu edip içeri giren merve hanım ve akita cinsi köpeği duman girdi.onları üst kattakidoğum odasına aldım.dumanı sedyeye yatırıp ultrasyon cihazıyla hamile olup olmadığına baktım.evet hamileydi ikizleri olacaktı.merve hanımı da yolcu edince hiç randevumuz olmadığı için kliniği kapattık.evimin kapısını açtığımda beni karşılayan sibirya kurdu cinsi cefrin ve golden retriver cinsi baklavam beni karşıladı.işte günümün yorgunluğumu alan bu oldu.
evime girdiğimde ilk anda hep şunu anlarım ve asla aklımdan çıkarmam ”10 sene boyunca yaptıklarım,okuduğum kitaplar,çalıştığım dersler asla boş değil biliyorum.Çünkü hedeflerime ulaştım :bravo::bravo::bravo:Quote:1…sevgili günlük,bugün köpek olduğunu zannederek gene pitbull getirdiler. ağzını bağlamak lazım mıdır mahiyetinde ”ısırır mı?” diye sordum. bu soru genelde, hasta sahibi çevrelerince sanki kolunuz etten kemikten değilde titanyum falanmış gibi hayretle karşılanır. neyse işte hasta sahibi pis pis sırıtarak ”ısırmaz sadece parçalar” dedi. oh ne güzel laylaylom gecıt kolları diyerek enjektörü batırmam, aşıyı verip o sevimli, o minik hayvancağız hırlayıp tepinirken enjektörü geri çekmem ışık hızına yakın bir süratle gerçekleşti.
öğleden sonra röntgeni çekilsin diye kanadının kırık olduğu tahmin edilen bir şahin getirdiler. o da tutan çocuğun elinden kaçtı. yedi asistanın dördü kaçarken diğer ikisi saklanmakla yakalamaya çalışmak arası bocaladı, biri başarılı bir manevrayla tuttu…hey allahım… içimdeki hayvan sevgisi bambaşka ama bir gün de şöyle yırtıcı olmayan bir hayvan getirin be kardeşim. ne bileyim koala falan getirseler mesela? şerefsizim okulun bahçesine okaliptus ağacı dikicem artık!!
2…sevgili günlük
bugün tam hasta sahiplerinin iyi insanlar olduğuna karar vermiştim ki, panter emel kılıklı kadının teki geldi. ben ‘ay ne şeker köpeğiniz var’ deyince ‘o köpek diiiil ponçiiiiiiiiiiiiiiiik’ diye üstüme saldırdı. sanırım bütün genellemeler yanlış be günlük.
3…sevgili günlük,
bu gün kliniğe gelen muhabbet kuşunun sahibi röntgen çekmek istediğimizde kafesten çıkartmam şart mı dedi?????? niye hep aynı soru geliyo günlük? nedir?
4…sevgili günlük,
bugün yavru bir sokak kedisi getirdiler. ismi miço. sahibi dişi mi erkek mi olduğunu anlayamadığını; ama eşinin hayvanın dişi olduğunu tahmin ettiğini söyledi. miço’yu kısırlaştırmamı istiyordu. peki diyip miço’yu bana bırakmalarını söyledim. aradan birkaç saat geçti. operasyona başladım; fakat o da ne? miço’nun yumurtalıklarını bulamıyordum! beynimden vurulmuşa dönmüş bir şekilde operasyon sırasında hayvanın sahibini aradım: “hanımefendi! ben miço’nun yumurtalıklarını bulamıyorum! bunun dişi olduğuna emin misiniz?” dedim. kadın şoke olmuş vaziyette: “nasıl yani? ben size hayvanın dişi olup olmadığını bilemediğimi, sadece eşimin, hayvanın dişi olabileceğini tahmin ettiğini söyledim. veteriner olan sizsiniz. nasıl sadece bizim sözümüze bakarak, hayvanı kontrol etmeden operasyona girişirsiniz? nasıl veterinersiniz siz!” dedi.
o gün hayvan sahiplerinin lafına asla kulak asmamam gerektiğini öğrendim; ama esas soru şu: ben ne biçim bir veterinerim?
5…sevgili günlük;
radyasyondan koşarak kaçan kişilerden sonra bu gün radyasyondan nefes tutarak korunanını da gördük, artık bize bi şey olmaz.6…sevgili günlük,
bugün komsunun kedisinden kurtardığımız yaralı güvercini iyileştirdim, 10 milyona mal oldu, para da neymis yeter ki bir hayvan daha mutlu olsun demek isterdim ama nasıl para kazanıcaz yoksa, gittim istedim, surat astılar sokağın guvercinin parasını bizden mi alıyorsun diye, öldürseymişim madem, nasıl oldürebilirim zavallı hayvanı 10 milyona iyileşti oysa öldürseydim anestezi 60 milyon onu kim vericekti dedim, sizi düsündüğümden iyileştirdim dedim, sevindiremedim, zaten gecen ay iki gunlugune bıraktıkları kedilerini 24 saat kafesten çıkarmadığımız için de kızmışlar, ne olucak 24saat tuttuysa çişini, hem insan 7 gün yaşar yemek yemeden kedi 1 gün aç kalmış çok mu, bi de kafesin başında dikilen köpeğe laf ediyorlar, alışsın dedim kedi-köpek birbirine ne olmuş köpek hırlıyorsa geçerdi iki gün daha dursaydı,
şimdi benimle pek fazla konuşmuyorlar, komşuluk ilişkileri de pek zormuş,
ne demişler insanın en iyi dostu hayvanlarmış…7…bugun isimi bırakmaya karar verdim. surekli uzerine iseyen kaka yapan hayvanlar yuzunden kabaran kuru temizleme faturaları, ilac verilecek kusların kacması ve onları yakalamaya calısırken attıgım binbir taklalar, memnun olmak bilmeyen hayvan sahipleri, iyilestirdigim icin minnettar olacagına her gelisinde ısıran, tırmalayan veya hırlayan kedi kopekler, en kotusu de onca caba sarfedip kurtaramadıgım zavallı derdini anlatamayan hayvancıklar yuzunden bu isi bırakıyorum bugun.. uyuyamıyorum dusunmekten uzulmekten..
8…sevgili günlük, bu gün hasta sahibine nesi var die sorduğumda, “onu anlayın diye getirdim, işiniz ne” gibi bi cevap aldım. mesleki etik yüzünden adamı da dövemedim içimde kaldı.
9…sevgili günlük,
bu gün hasta sahibi getirdiği yılan yetmiyormuş gibi bana,
-kaplanmı daha yırtıcıdır yoksa aslanmı daha yırtıcıdır? yani koysak hangisi parçalar
diye sordu. korktum tabii , acaba adam aslan filan mı alacak diye..10…sevgili gunluk,
bugun ic parazitten mustarip bir kopegi sahibine genclik hastasi diye yutturdum, allahtan karni makarna gibi parazit kayniyordu, 3 enjeksiyona bi seruma binbesyuz lira fatura cikardim.
arkasindan bir pit bull geldi, neden besliyorlar boyle hayvanlari anlamiyorum, hurriyette okudum, parcaliyormus; hem benim gecen sene sattigim pit bull yavrularina hic benzemiyodu, benimkiler daha guzeldi, neyse ki kapimdan kovdum gitti; ogleden sonra once bir alman coban getirdiler, hip displazi bu dedim, dayadim rontgeni, ameliyata zorladim, artik bi acip kapatiriz kopegi hahhah; sonrasinda gelen golden retriever sahibinin sonsuz cehaletinden faydalanip, sicaktan etkilenmesin kopek bahanesiyle 50 liraya tiras yaptim, kusa benzedi golden ahaaahh; neyse, aksam vakti bir baktim sokagin karssinda yarali bir kopek yatiyor, hemen kostum caktirmadan arka sokaktaki veterinerin onune biraktim, belese tedavi yapacak halim yok ya yahu; hemen akabinde bir rottweiler sahibi geldi, muazzam etoloji bilgimle sahibini aydinlattim, en pahali agizlikla dikenli tasmadan sattim, ne de olsa kopek cok tehlikeli… en son gelen kediye, hic gerek olmadigi halde 3. lokemi asisini yaptim; karmanin da 3.’sunu yapacagim, tam 50 lira kardayim. allah kimseyi bana benzetmesin. acaba tamer dodurka gibi ben de kendime kopek psikologu desem mi? bu vesileyle kopeklere kedilere prozac cakarak da para kazanabilirim; bunu ciddi ciddi dusunuyorum.yarin bacagikirik kediyi acip kalcasina iki tane pin takacagim, gerek yok ama olsun, para paradir.
imza, niyazi gul.
11…sevgili günlük,
köpekler sahiplerine benzer derler ya, bazen meslektaşlarımla bunu konuşuruz. şimdi bunu da genelde kötü anlamda söylemiyoruz. ancak öyle bir tanesine rastladım ki, köpeğini veya varsa beslediği herhangi bir hayvanı görmesem de bu yaratığın beslediği şey -tembel hayvan yahut yunus bile olsa- üç günde ejderhaya döner şerefsizim. bak dikkat edersen pitbull da demedim, ejderha dedim. çünkü benim foyamı da meydana çıkardılar ve hürriyet gazetesi’nden yaptığım copy pasteler ortaya çıktı ühüüüüü. çok cahilim be sözlük…ehem günlük…zaten anatomi, patoloji, dahiliye, cerrahi…ve tonla insanın şaftına kayan o kadar dersi ebem aldı ben değil. ömrü hayatımda mesleki etik ilkelerim nedeniyle muayene etmek zorunda kaldığım onlarcasına rağmen anca gazete küpürlerinden öğrenmişim bunları, araştırmacı gazeteciler ortaya çıkardı. uğur dündar mübarekler!
neyse sözlük, pardon günlük sana diyeceğim odur ki bilgisiz, cahil, etikle alakası olmayan şarlatanlar vardır bizim aramızda da. ancak, hayvanat bahçesinde tedavi ettiği arslanın kolunu kapması sonucu tek koluyla hala hekimlik yapmaya devam eden veteriner hekim de vardır. barınakta gocunmadan iki kuruş maaşa hayvan sevgisiyle çalışanlar da… tıpkı hayvan sevgisini ankara’da kendisini tanıyanların çok iyi bileceği asude aral la artık klişeleşmiş hep o kızgın haliyle aklımıza gelen panter emel ikileminde olduğu gibi…kötü örnekler, bazen sadece komik bulup eğlenmek amaçlı anlatılabilir demek ki…yalnız atalarımız hep doğruları söylemişler: yarası olan gocunur
12…sevgili günlük;
bugün…..neyse şimdi vaktim yok sonra yazarım ben sana.13…sevgili günlük;
kampusistan’ ı izleyip veteriner olmaya karar vermem çok büyük bir hataymış. şu an anlamış bulunmaktayım.
zamanım olmamıştı bunların hepsini okumaya bugün okudum içim parçalandı bunlar gerçek mi eğer gerçekse dahada çok üzüleceğim
((
kafamda birçok soru işareti oluştu acaba ben vet fakültesini bitirince böylemi olacağım gerçekten mesleği bırakmak zorunda kalacak kadar çok mu zor vet hekimlik hayallerim hiç böyle değil evet zor olduğunu biliyordum ama bu kadarını tahmin bile etmiyordum.hayvan sahiplerinin acımasız olduğunu biliyordum ama hayvan sevgimle yenerim diyordum.dediklernize baklırsa durum hiçte iç açıcı değil hayalini kurduğum senelerce vethekimliği istemem gerçekten boş bi hayal mi sonuç gerçekten hep hüsranmı:sm_cry:
- Bu konuyu yanıtlamak için giriş yapmış olmalısınız.