[Hakan ARI]

BROYLER BESLEME İLE İLGİLİ YAYIN ÖZETLERİ

Tuncer, Ş.D., Aştı, R., Coşkun,B., Tekeş,M.A., ve Erer, H. (1987). Farklı enerji kaynaklarının broylerlerde besi performansı, abdominal yağ birikimi ve karaciğer yağlanması üzerine etkisi. I. besi performansı ve abdominal yağ birikimine etkisi. S.Ü. Vet. Fak. Derg. 3, 1 , 25-40.
ÖZET: Et yönlü piliç rasyonlarında kullanılan farklı enerji kaynaklarının besi performansı ve abdominal yağ birikimi üzerine etkisini incelemek amacıyla yapılan bu araştırmada 400 erkek, 400 dişi olmak üzere toplam 800 adet Arbro 7 adlı yerli ticari günlük civciv kullanılmıştır.Rasyonlarda enerjinin bir bölümü; 1. Mısır (M); 2. Ayçiçek yağı (%2.5) (AY1); 3. Ayçiçek yağı (%5) (AY2); 4. Balık yağı (%2.5) (BY1); 5. Balık yağıı (% 5) (BY2); 6.Hayvansal yağ (%2.5) (HY1); 7. Hayvansal yağ (%5) (HY2); 8. Buğday+Ayçiçek yağı (%3) (BAY) gibi kaynaklardan sağlanmıştır. Onaltı grup halinde yürütülen ve 56 gün süren araştırma sonunda erkek piliçlerden elde edilen ortalama canlı ağırlık değerleri 1892.93-2375.00 g arasındadır. Mısıra dayalı rasyonlarla beslenen grupta en düşük (1892.93 g), 2. (2355.38 g), 3. (2375.00 g) ve 4. (2346.16 g) gruplarda en yüksek canlı ağırlık tespit edilmiştir. Ayçiçek yağı, balık yağı, hayvansal yağ verilen dişi piliçler arasında canlı ağırlık bakımından önemli farklılık gözlenememiştir (P>0.05).Erkek piliçlerde, deneme süresince tüketilen toplam yem miktarı 4.424-5.376 kg, yemin etki derecesi ise 2.135-2.450 kg olarak hesaplanmıştır. Ayçiçek yağı (%5) ile buğday+ayçiçek yağı (%3) kapsayan rasyonları alan erkeklerin 1 kg canlı ağırlık için tükettikleri yem miktarı en düşük bulunmuştur (sırasıyla 2.135 ve 2.193 kg). Dişi piliçlerde deneme süresince yemin etki derecesi 2.352-2.574 kg şeklinde hesaplanmıştır. Mısıra dayalı rasyonlarla beslenen dişi piliçlerde yemin değerlendirilmesi bakımından, diğer gruplara oranla olumsuz sonuçlar alınmıştır.Erkek piliçlerde abdominal yağ miktarı 24.1-44.9 g, abdominal yağ miktarının vücut ağırlığına oranı ise % 1.0-2.0 arasında bulunmuştur. Balık yağı yedirilen gruplarda abdominal yağ birikimi (445.9 ve 42.1 g) ile abdominal yağ miktar 8.grup (55.7 g) ile 6. ve 7. gruplarda (48.7 ve 52.4 g) en yüksek olarak tespit edilmiştir. Bu deneme gruplarında abdominal yağ miktarının vücut ağırlığına oranı ise %1.8 ile % 2.9 arasındadır. Araştırma sonuçlarına göre dişilerde abdominal yağ birikimi genel olarak erkeklerden daha fazla olmuştur.

Aştı, R., Tuncer, Ş.D., Kalaycıoğlu, L., Coşkun, B., Başpınar, N. ve Çelik, İ. (1987) Broylerlerde yağlı karaciğer sendromu üzerinde histolojik ve biyokimyasal çalışmalar. S.Ü. Vet. Fak. Derg., 3, 1, 233-246.
ÖZET:Bu çalışma mısır, ayçiçek ve hayvansal yağ kapsayan rasyonlarla beslenen broylerlerde karaciğer yağlanması ile bazı kan değerleri arasındaki ilişkinin tespit edilmesi amacı ile yapılmıştır.Araştırmada 150 adet Arbro – 7 adlı dişi günlük broyler civcivi kullanılmıştır. Herbiri 50 adet civcivden oluşan 3 grup düzenlenmiş ve deneme 56 gün sürmüştür.Mısıra dayalı rasyonla beslenen grupta şiddetli derecede karaciğer yağlanması meydana gelmiş, bu grupta SGOT (P<0.05) ve FFA değerleri de diğer gruplardan yüksek bulunmuştur.Ayçiçek yağı ve hayvansal yağ kapsayan rasyonlarla beslenen gruplarda, mikroskobik olarak, karaciğerde dikkate değer bir yağlanma gözlenmemiştir. Hayvansal yağ verilen grupta total serum kolesterolü en yüksek olarak tespit edilmiştir (P<0.05).Sonuç olarak, tavuklarda subklinik olarak seyreden karaciğer yağlanmasının teşhisinde histolojik incelemeler ile birlikte SGOT değerinin tespit edilmesinin yardımcı olabileceği kanısına varılmıştır.

Tuncer,Ş.D., Aştı, R., Coşkun, B., Şeker, E. ve Demirci, Ü. (1989). Broyler rasyonlarına değişik miktarlarda katılan Biotinin besi performansı ve karaciğer yağlanmasına etkisi. S. Ü. Vet. Fak. Derg., 4, 1, 333-349.
ÖZET:Bu çalışma, broyler rasyonlarına farklı düzeylerde (0, 50, 100, 150 mg/kg) katılan biotinin besi performansı ve karaciğer yağlanması üzerine etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada 1000 adet Hybro isimli ticari bir günlük civciv kullanılmış, hayvanlar her birinde 250 adet civciv bulunan 4 gruba ayrılmışlardır. Deneme 49 gün sürdürülmüştür.Deneme sonu ortalama ağırlıkları gruplarda sırasıyla 1841.13, 1871.78, 1822.88 ve 1848.39 g dır. Buna göre en yüksek canlı ağırlık 50 mg/kg Biotin verilen grupta elde edilmiştir (P>0.05). Gruplarda toplam yem tüketimi sırasıyla 4.295, 4.326, 4.378 ve 4.294 kg olup gruplar arasında yem tüketimi bakımından büyük bir variasyon meydana gelmemiştir. Deneme süresince yemin etki derecesi gruplara göre sırasıyla 2.340, 2.312, 2.405 ve 2.324 kg olarak bulunmuştur. Buna göre I. Deneme grubuna ait hayvanlar bir kg canlı ağırlık artışı için diğer gruplardan daha az yem tüketmişlerdir.Deneme sonunda makroskobik incelemelerde 0 ve 50 mg/kg Biotin verilen gruplarda karaciğerin solgun ve yağlı olduğu; mikroskobik incelemelerde ise aynı gruplarda karaciğer epitel hücrelerinde şiddetli yağlanmalar gözlenmiştir. II. (100 mg/kg Biotin) ve III: deneme (150mg/kg Biotin) gruplarına ait karaciğer örnekleri makroskobik olarak normal bulunmuş olup, ayrıca herhangi bir lipid infiltrasyonu tespit edilememiştir.Bu sonuçlara göre 50 mg/kg miktarındaki Biotin besi performansına, diğer miktarlara göre biraz daha iyi etki yapmış, ancak yağlı karaciğer sendromunun önlenmesinde etkili olamamıştır. Bu bakımdan, karaciğer yağlanmasının ortaya çıkışını önlemek amacıyla broyler rasyonlarına 100 mg/kg miktarında Biotin katılmasının önerilebileceği kanısına varılmıştır.
Baytok E, Deniz S, Coşkun B, İnal Fatma, Aksu T (1995). Farklı düzeylerde enerji ve protein içeren yemlerle beslenen broyler civciv ve piliçlerin bazı verim özellikleri. YYÜ, Sağlık Bilimleri Dergisi, 1, 83-89.
Bu araştırmada farklı düzeylerde enerji ve protein içeren yemlerin broyler civciv ve piliçlerin canlı ağırlık artışları, yem tüketimleri, yemden yararlanma dereceleri, abdominal yağ birikimleri ve yem maliyetleri üzerine etkileri incelenmiştir.Farklı düzeylerde protein ve enerji içeren rasyonları tüketen grupların canlı ağırlıkları arasında önemli bir farklılık gözlenmemiştir (P>0.05). Yem tüketimleri ve yemden yararlanma dereceleri bakımından da gruplar arasında önemli bir farklılık bulunmamıştır.Enerji düzeyi yüksek yemleri tüketen grupların abdominal yağ miktarları diğerlerinden önemli ölçüde yüksek bulunmuş (P<0.05) ve en düşük abdominal yağ miktarı 0-28. günlerde 3001 kcal/kg enerji ve % 22.9 HP; 28-49. günler arasında 3111 kcal/kg enerji ve % 20.12 HP içeren yemleri tüketen 4. gruptan elde edilmiştir. Bir kg karkas maliyeti bakımından da 4. grup diğerlerinden daha avantajlı bulunmuştur.

Demet Ö, Oğuz H, İnal Fatma, Nizamlıoğlu Ferhan (1995). Yeme katılan aflatoksin ve bir aflatoksin bağlayıcısı olan MycofixR Plus (PVPP etken maddeli)’ın broiler civcivlerde bazı verim değerleri üzerine etkileri. Veteriner Bilimleri Dergisi, 12,2, 53-58.
Bu çalışma ile, tavukçuluk sektörünün önemli bir sorunu olan aflatoksikozis, broyler civcivlerde deneysel olarak oluşturularak verim kayıplarının belirlenmesi ve MycofixR Plus (polivinilpolipirolidon etken madde içeren)’ın aflotoksikozise karşı koruyucu etkinliğinin tespit edilmesi amaçlandı. Hayvan materyali olarak toplam 132 adet aşısız günlük broyler civciv (Hybro) kullanıldı. Her grupta 33 adet civciv (Kontrol; Mycofix; Aflatoksin; Aflatoksin+Mycofix grupları) olmak üzere 4 grup oluşturuldu. Aflatoksin, 2.5 mg/kg yem; MycofixR Plus 3 kg/ton yem düzeyinde yeme katıldı. Bütün gruplar 21 gün (3 hafta) süre ile ad libitum beslendi. Gruplarda yem tüketimleri ve canlı ağırlıklar haftalık tartımlarla belirlendi. Ölen hayvanlar günlük olarak kaydedildi. Üç haftalık besleme süresi bitiminde ortalama canlı ağırlıklar (g) sırasıyla, 346.3; 275.5; 235.0 ve 241.4; yem tüketimleri ise aynı sırayla (g/gün), 23.6, 24.7, 17.1 ve 21.6 olarak tespit edildi. Yeme katılan aflatoksin (% 83.06 B1, % 12.98 B2, % 2.84 G1 ve % 1.12 G2) Aspergillus parasiticus NRRL 2999 suşu kullanılarak S.Ü. Veteriner Fakültesi Farmakoloji ve Toksikoloji Anabilim Dalı’nda üretildi. Sonuç olarak, canlı ağırlık kazancında kontrol grubu ile diğer gruplar arasındaki farklılık istatistiki öneme sahipken (P<0.05), diğer grupları kendi aralarındaki farklılık önemli bulunmadı (P>0.05). Yem tüketiminde ise aflatoksin grubunda önemli bir düşüş gözlendi.

Balevi, T., Coşkun, B. ve Aktümsek, A. (1996). Broyler rasyonlarında yağ sanayi yan ürünlerinin kullanımı. Vet. Bil. Der., 11, 2: 101-106.
ÖZET.Yağ sanayi yan ürünlerinin broyler rasyonlarında kullanılabilirliğinin araştırıldığı bu çalışmada; her grupta 46 adet olmak üzere toplam 184 broyler civciv kullanıldı. % 5 düzeyinde ham yağ (HY), soapstock (SS), asit yağ (AY) ve uçucu maddeler (UM) içeren rasyonlar broyler civcivlere verilerek, performansları karkas ve abdominal yağ ağırlıkları ile abdominal yağdaki yağ asitleri miktarları araştırıldı. Deneme 49 gün sürdü. Çalışma sonunda AY içeren rasyonla beslenen grupta yem tüketimi ve yemden yararlanma oranı daha yüksek olduğu, en yüksek ortalama canlı ağırlık ve en düşük yem tüketiminin ise HY ihtiva eden rasyonla beslenen grupta olduğu görüldü. Ham yağ ihtiva eden rasyonla beslenen gruptan elde edilen abdominal yağlarda doymamış yağ asitleri daha yüksek, doymuş yağ asitlerinin ise daha düşük olduğu görüldü. Broyler rasyonlarına enerji kaynağı olarak ham yağ yerine, yağ sanayi artıklarının konmasının performansı önemli ölçüde etkilemediği, insan sağlığı yönünden önemi büyük olan omega-3 yağ asitlerini daha fazla içerdiği sonucuna ulaşıldı.

Balevi, T., Coşkun, C., Kurtoğlu, V. ve Umucalılar, H.D. (1996). Etlik piliç rasyonlarına katılan Zeolitin büyüme performansı ile altlığın ıslaklığı, azot, amonyak ve fosfor düzeyi üzerine etkisi. Ulusal Kümes Hayvanları Sempozyumu, 27-29 Kasım, Adana.
ÖZET:Bu çalışma farklı oranlarda rasyona katılan ve klinoptilolit yapısında ticari bir zeolit olan Clinut-1000’in etlik piliçlerde büyüme performansı ile altlığın kuru madde, ham kül, amonyak, ham protein ve fosfor düzeyleri üzerine etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Denemede 1-21, 22-42 ve 43-51. Günler arasında olmak üzere 3 faklı rasyon kullanılmış ve her 3 dönemde rasyonlardaki Clinut-1000 miktarına bağlı olarak 6 grup olucturulmuştur. Toplam 1098 civciv kullanılmıştır. Deneme sonunda kontrol grubunda canlı ağırlık 1868 g, yemden yararlanma ise 1.96 olarak bulunurken, en yüksek canlı ağırlık 2010 g ile her 3 dönemde de % 15 oranında Clinut-1000 katılan grupta elde edilmiştir. Yemden yararlanmada en iyi sonuç alınan grup ise dönemler itibarıyla sırası ile % 0.5, % 1.5 ve % 2.5 düzeylerinde Clinut-1000 verilen grupta 1.93 olarak elde edilmiştir. Altlıkta nem oranının, katılan Clinut-1000 oranına bağlı olarak azaldığı gözlenmiştir. Clinut-1000 miktarının % 1.5 ve üzerinde olması halinde altlıktaki amonyak ve fosfor miktarının düştüğü tespit edilmiştir

[Yazar]

Yazılar