ne kadar acınası varlıklar aslında insanlar.tüketen ve kendinden başka bişe düşünmeyen zavallılar aslında.insan olmaktan utandığım anlardan biri daha…çaresiz,bizim zekamız altında ezilmiş,yok olma telikesi yaşayan,öldürülen ve aciz zekamızla boynumuzda taşıdığımız cesetleriyle onlar masum havyanlar.boynunda bir cesetle dolaşan zekasız duygusuz insanlara söylenecek çok şey var aslında ama az ve öz konuşalım belki anlarlar KÜRKE HAYIR!