- Bu konu 146 yanıt içerir, 13 izleyen vardır ve en son 13 yıl 11 ay önce
tarafından güncellenmiştir.
-
Kral akbaba (Sarcoramphus papa), Güney Amerika’da Yeni Dünya akbabaları (Cathartidae) familyasına ait, görkemli renkleri olan bir kuş türüdür. Kral akbaba, cinsinin tek türüdür olup, leş başında diğer akbabalara karşı baskın olmasından ismini bu şekilde almıştır.Özellikleri
Kral akbaba dikkat çekici renklere sahiptir. Çıplak başının tepesi, boynu ve göz çevresi kırmızıdır. Gagasındaki et parçası ve ensesi turuncudan sarıya uzanır. Boynun alt kısımları siyahken, yanaklarında kısa, grimsi beyaz tüyler bulunur. Ön tarafı beyazımsı gridir. Bu akbabalar, 85 cm kadar boya sahip olabilirler ve 4.5 kg ağırlığında gelirler. Hemen hemen 2 m kanat gerginliğine sahiptirler. Tüm Yeni Dünya akbabaları gibi kral akbaba da kuvvetli bir gagaya ve güçlü pençelere sahiptir.Yaşam tarzı
Kral akbabalar sosyal ve sokulgan olmasalar da çiftler halinde yaşarlar ve geceleri topluca uyurlar. Gündüzleri kanatlarını hareket ettirmeden saatlerce havada süzülürler ve yiyecek ararlar. Yüksek dağlardan kaçınırlar, en başta yağmur ormanlarında ve savanalarda bulunurlar.Beslenme
Kral akbabalarının çok iyi bir koku alma duyuları ve keskin gözleri vardır. Besinleri başta leşler olmak üzere, balıklardan, küçük memelilerden ve yılanlardan oluşur. Leş başına vardıklarında bir kaç düzine halinde toplanırlar, diğer akbabaları kovar ya da onların yiyeceklerini çalarlar.Üreme
Kral akbabalar her iki yılda bir kuluçka yatarlar ve yuva inşa etmezler. Yumurtalarını, genelde 20 ile 30 m yüksekte bulunan ağaç dallarının çatallarına, kaya yarıklarına ya da kurumuş ağaç kütüklerine koyarlar. Dişi genelde sadece bir tane kırmızımsı kahverengi lekeleri olan beyaz-sarı yumurta bırakır. Ancak bazen kuluçkanın üç yumurtayı kapsadığı da olur. Her iki ebeveynin de eşit oranda katıldığı 55 günlük bir kuluçka süresinin sonunda genç kuş yumurtadan çıkar. Yavru ebeveynlerin kusağından, önceden hazmadilmiş besinlerle beslenir. Yuvada kalma süresi 80 ile 90 gün kadar sürer, sonrasında yavru yuvayı terk eder. Ancak sıklıkla 150 ile 600 gün kadar ebeveynleriyle beraber kalır.Dağılım
Kral akbabaların dağılım alanları Meksika ‘dan Orta- ve Güney Amerika üzerinden Kuzey Arjantin ve Uruguay’a kadar yayılır.
And kondoru (Vultur gryphus), Yeni Dünya akbabaları (Cathartidae) familyasından yırtıcı bir kuş türü.Özellikleri
Yeyüzünün en büyük uçan kuşlarından biridir. Vücut boyu 110 cm’yi bulur ve 12 kg ağırlığa ulaşabilirler. Kanat genişliği 3,2 m e kadar ulaşabilir. Bu da kondoru kuş dünyasının en geniş kanat aralığına sahip kuşu kılar ki bu sayede 7000 m yüksekliğe kadar yükselebilir.Kanatlarının üst kısmı beyaz olup boynunda çelenk gibi duran yine beyaz renk tüylere sahiptir. Başında ise kırmızı renk hakimdir. And kondoru 70 hatta daha üstü yaşlara kadar yaşayabilir. Kaliforniya kondorundan farklı olarak erkekleri başlarında etli bir ibik taşırlar. Dişileri kırmızı renk göze sahipken türün erkeklerinin göz rengi gridir.
Üreme
Kuluçka süresi 65 gün kadar sürer ve yuvadaki yumurtalardan hem erkek hem dişi kuş sorumludur. Genç kondorlar günde 2 kere ebeveynleri tarafından beslenirler, daha sonra bu günde bir kereye düşer. 6 aydan sonra sonra artık genç kondorun kanatları oluşmuştur. 8 yaşına kadar genç kuşların tüy renkleri kahverengiyken daha sonra siyah-beyaz renge dönüşür.Yaşam alanları
And kondorlarının yaşam alanları Kolombiya’dan başlayarak And Dağları boyunca Patagonya’ya kadar ulaşır. Genelde hava akımlarıyka kanat çırpmadan havada süzülebilecek imkanı buldukları yüksek dağlık bölgelerde yaşarlar. Sıklıkla kısa mesafeleri uçmak yerine yürüyerek kat ederler.And kondorları yeryüzünün nesli tehtit altındaki türlerdendir. Bir çok hayvan koruyucunun hedefi; bu kuşları yetiştirip daha sonra vahşi hayata salmaktır. Son yıllarda bu amaçla birçok kondor yakalanıp, yetiştirlip tekrar vahşi hayata bırakılmıştır. Güney Amerika’nın kuzeyinde bu şekilde 40 dan fazla kondor vahşi hayata kazandırılmıştır.
And kondorları Kolombiya, Ekvador, Bolivya ve Şili gibi ülkelerin milli işaretleri olup bu ülkelerin birçok armasında görülürler.
Kaliforniya kondoru (Gymnogyps californianus), Yeni Dünya akbabaları (Cathartidae) familyasından yırtıcı bir kuş türü.
Nüfusu bir zamanlar tüm Kuzey Amerika’ya dağılmışken bugün sadece 60 kuş Kaliforniya’nın küçük bir koruma alanında yaşamlarını sürdürmektedir. Kondor, görkemli uçuşu yüzünden avcıların hedefi olmuş, geçtiğimiz yüzyıllarda acımasızca avlanmıştır.Özellikleri
Kaliforniya kondorunun kanat aralığı 3 metreyi, yerden yüksekliği 125 cantimetreyi bulabilir. En yüksek ağırlığı 14 kg dır. Siyah tüyleri ve alt kısmı beyaz olan kanatları vardır. Sivri uçlu tüyleri olan boyun halkasına sahiptir.Üreme ve yaşam şekli
Türün kuluçka zamanı yılın ilk 5 ayında gerçekleşir. Yuvaları genelde sahile yakın bölgelerde, yüksek konumdaki kayaların üzerine kurulur. Dişi kondor sıklıkla tek bir beyaz yumurta bırakır. Daha sonra yuvaya dişi ve erkek ortaklaşa bakarlar. Yaklaşık 40-50 gün içinde civciv kabuğunu kırar. Yavru yaklaşık altı ay yuvada kalır ve bu sürenin sonunda ebeveynlerinin kontrolünde ilk uçuş denemelrine başlar. 12. aydan sonra artık bağımsız olur ve 3 yaşından sonra erişkin bir kondor olarak kabul edilir. Yavruların bakımı zor olduğundan kondorlar 2 yılda bir ürerler.
Beslenme
Kondor günün ilk saatlerinde yiyecek arar. İstisnasız leş ile beslenir. Doyduktan sonra neredeyse yarım günden uzun süren istirahatına çekilir.Bir çok üretme programı ile bu kuşun varlığı güvence altına alınmıştır.
Eski Dünya akbabaları (Aegypiinae), atmacagiller (Accipitridae) familyasının alt familyasıdır ve gündüz yırtıcıları (Falconiformes) takımına aittir. Yeni bulgular ışığında, daha çok leyleklerle (Ciconiidae) akraba olan ve leyleksiler (Ciconiiformes) ile ilişkilendirililen Yeni Dünya akbabaları (Cathartidae) ile bu bağlamda ayrılırlar.Görünüm
Akbabaların çoğu görece büyük yırtıcı kuşlardır. Gövde büyüklüğü bir metrenin üzerine çıkabilir ve kanat açıklığı 2,50 metreyi bulabilir. Uzun, çıplak ya da kısa tüylü bir boyunda bulunan boyun çelengi, bir çok türün karekteristik özelliğidir.Ekoloji
Yaşam alanı [değiştir]Yaşam alanı olarak stepler, yarı çöller gibi açık alanı tercih ederler. Ancak dağlar gibi bölgeler de söz konusu olabilir.
Dağılım
Eski Dünya akbabalarına Güney Avrupa, Afrika ve Asya’da gibi Eski Dünya’nın kıtalarında rastlanır.Beslenme
Akbabalar leş yiyicidirler. Ölmüş hayvanlar, diğer hayvanlara sıklıkla hastalık bulaştırma tehlikesi yarattığından, akbabalar doğanın sağlık polisi olarak da tanımlanır.Davranış
Eski Dünya akbabaları sosyal hayvanlardır. Çok yükseklerde süzülerek, hayvan ölüsü ya da böyle bir keşifte bulunmuş türdeşlerini ararlar. Sadece büyük akbabaların gagaları ölü hayvanın derisini parçalayacak durumda olduğundan, leşi daha önce yerler.Cinsler ve türler
Gypohierax
Palmiye akbabası, Hurma akbabası (G. angolensis)
Gypaetus
Kara kuş, Sakallı akbaba, Kuzu akbabası (G. barbatus).Türkiye
Neophron
Mısır akbabası, Küçük akbaba (N. percnopterus).Türkiye
Necrosyrtes
Keşiş akbabası (N. monachus)
Gyps
Ak sırtlı akbaba (G. africanus)
Hint akbabası (G. bengalensis)
İnce gagalı akbaba, Uzun gagalı akbaba (G. indicus)
Rüppell akbabası, Benekli akbaba (G. rueppellii)
Himalaya akbabası (G. himalayensis)
Kızıl akbaba (G. fulvus).Türkiye
Kap akbabası (G. coprotheres)
Aegypius
Kara akbaba (A. monachus).Türkiye
Torgos
Sarkık yanaklı akbaba (T. tracheliotus)
Trigonoceps
Beyaz başlı akbaba (T. occipitalis)
Sarcogyps
Kızıl başlı akbaba (S. calvus)
Üveyik (Streptopelia turtur), güvercingiller (Columbidae) familyasından eti için avlanan bir av kuşu türü. Bıldırcın gibi göçmen bir kuştur. Trakya’ya Nisandan itibaren gelirler, Eylülden itibaren de güneye göç ederler. Ayçiçeği tanesi ile beslenirler.
Fulmar, kuzey ve güney yarımküredeki açık denizlerde görülen martıya benzer bir deniz kuşudur. Sarp yamaçlarda koloniler halinde yuva kurarlar. Ve dalgaların üzerinde alçaktan uçarak, küçük balıklardan, gemilerin bıraktığı çöplere kadar herşeyi yiyebilirler. Sırtı gri renkte olup, vücudunun diğer kısımları beyazdır.
Sumru (Sterna sandvicensis), sumrugiller (Sternidae) familyasından 31-35 cm. boyunda martıdan daha zarif görünümlü ve küçük bir denizel kuştur. Uçarken kanatlarını geriye doğru kıvırır. Su üzerinde uçarak balık arar. Gözüne kestirdiği balığı yakalamak için suya dalar.
Alaca ağaçkakan (Dendrocopos syriacus), ağaçkakangiller (Picidae) familyasına ait 22-23 cm boyunda parklar ve karışık ormanlarda yaşayan ağaçların gövdelerine tırmanmaya uyum sağlamış bir ağaçkakan türü. Uzun dili yardımıyla, ağaç kabuklarının altından ve çürümüş gövdelerden çıkardığı böceklerle beslenir.
Yeşilbaş (Anas platyrhynchos), Anatidae familyasından uzun gagalı, kısa ve parlak turuncu bacaklı, yaygın ve büyük bir ördek türü.Erkeğin rengi gridir, parlak yeşil başı, beyaz boyun halkası, kahverengi göğsü ve siyah-beyaz bir kıçı vardır; gagası açık yeşilimsi sarıdır. Eklips giysisinde daha koyudur, daha çizgili olan başı yeşilden yoksundur. Dişisi kahverengi ve bej benekli ve çizgilidir, kuyruğu neredeyse tamamen beyazdır; gagası yeşil ya da kahverengidir ve üzerinde koyu turuncu lekeler vardır. Uçarken fiyu ya da boz ördeğin tam aksine beyaz kanat altı ile siyah olan karnını gözler önüne serer. Tüm erişkinlerinde ön ve arka kenarları beyaz çizgiyle sınırlanmış mor-mavi bir kanat lekesi vardır, bu beyaz kenarlar uçuş esnasında iç kanatta belirgin iki beyaz şerit olarak görülür.
Evcil formlarında kahverengi, beyaz ya da yamalı renklerde olabilirse de, bunlarda da temel özellikler korunur, genellikle mavi kanat lekesi vardır ve erkek kuşların kuyrukları kıvırcıktır Dişilerinin sesi gür, kalın ve bilinen ördek vaklamasıdır, erkeğinki ise ıslığımsıdır.
Boz ördek (Anas strepera), Anatida familyasından anavatanı Avrupa, Asya ve kuzey Amerika olan bir ördek türü.Uzunluğu 46-56 cm.’dir. Erkek ve dişi farklıdır. Erkekler genel olarak grimsi bir renkte olup, kuyrukaltı tüyleri siyahtır. Uçarken ikincil uçma tüylerinde beyaz ve siyah renkteki panel, omuz tüylerindeki kestane-kahverengimsi renk ile karındaki beyazlık göze çarpar. Gagası koyu renkte olup, yeşilbaştan daha kısadır. Dişileri boz renktedir ve ikincil uçma tüylerindeki beyaz panel ve omuz tüylerindeki kestane renk uçarken göze çarpar.
Ördek, (Anatinae) alt familyasından hemen hemen bütün dünyanın sulak bölgelerinde yaşayan, perde ayaklı su kuşlarına verilen ad.Göl ve bataklık kenarlarını pek severler. Hızlı akan nehir ve denizlerde yaşayanlar da vardır. Beslenmesi kolay olduğundan, evcil birçok soyları üretilmiştir. Ülkemizde ördekler, birçok ırkın karışmasından elde edilen melez karışımıdır. Yabancı ülkelerde, ıslah edilmiş Kampbel, Pekin, Ruen gibi saf ırklar mevcuttur. Evcil ördekler, yabani olan yeşilbaştan türemiştir. Yassı gaga, perdeli ayaklar, badi badi bir yürüyüş ve vak vak gibilerden bir ses, ördeklerin belli başlı özellikleridir. Kısa ayakları vücudunun arka kısmında oduğundan, yürürken zorluk çekerler. Erkekler dişilerden daha büyük ve gösterişlidir. Kışın ve ilkbaharda semirdiklerinden etleri lezzetli olur. Bu devrelerde bol avlanırlar. Evciller et, yumurta ve süs için beslenirler. Soğuğa ve yağmura dayanıklı hayvanlardır. Erkek ördeklerin tüyleri parlak ve renklidir, boyunları yeşil olur. Beyaz, yeşil, kurşuni, mavi, siyah tüyler karışarak hayvana güzel bir görünüş kazandırır. Dişilerin tüyleri daha donuk, daha az renklidir. Her iki cinsin soluk ve donuk renkli türleri de vardır. Özellikle Amerika’da yaygın olan evcil misk ördekleri beyaz tüylüdür.
Erkeğin tüyleri yazın dökülerek, dişiler gibi esmer tüylere bürünür. Tüyler, tıpkı kiremit gibi birbiri üstüne dizildiğinden hem içine kolay kolay su geçmez, hem de geçse bile kaygan olduğundan sudan çıkınca çabuk kurur. Ördek, kuyruküstü yağ bezlerinden, gagasını sürerek aldığı yağları tüylerine değdirerek bu kayganlığı sağlar.
Ördekler iyi yüzücü ve dalıcıdır. Sırtları üstten basık, göğüsleri ileri çıkıktır. Bir kayığa benzer. Geniş ve yassı gagasının üzeri sinirce zengin bir deriyle örtülüdür ve kenarları tırtıklıdır. Suya dalarak çamurları baştan başa araştırır. Ağzına bir miktar çamurlu su alarak gagasını kapar ve dilini piston gibi ileri geri hareket ettirerek çamurlu suyu aralıklardan sızdırarak dışarı çıkarır. Bu arada tohum ve kurtçuklar ağızda kalır. Sümüklü böcek, kurbağa larvaları ve küçük balıkları da yutar. Ne bulursa yer. Gayet obur olduğundan, bazan bir kurbağayı birden yutmaya çalışır. Denizlerde yaşayan bazı türler, balık ve kabuklu deniz hayvanları ile beslenirler.
Suya daldığında gaga üstündeki soluk deliği suyun girişine mani olmak için kapanır. Ördeklerin öne doğru olan üç parmağının arasında perde şeklinde gerili deri bulunur. Arkada kalan küçük parmak ise serbesttir. Karada iki yana sallanarak zahmetle yürümesine karşılık, suda çok rahat hareket eder. Çok hareketli olan kuyruğu, yüzerken dümen vazifesi görür. Evcil ördekler yuva yapmaz ve uçmazlar. Yabani türler içinde ağaç kovuklarında veya çalılıklar arasında yuva yapanlar vardır. Yeşilbaş, terk edilmiş tavşan çukurlarında yuva yaparak yumurtlar. Yaban ördekleri toplu yaşar ve kışın ılık bölgelere sürüler halinde çok göç ederler. Evcil ördekler, küçük gruplar halinde yaşarlar. Genellikle her erkeğe 6 dişi düşer. Göl ve dere kenarlarında veya bahçe havuzlarında kolayca yetiştirilebilen kümes hayvanlarıdır.
İklime bağlı olarak, genellikle şubat-mart aylarında yumurtlamaya başlarlar. Yumurtalar 15-20 adeti bulduğunda dişi kuluçka olur. Her dişi, bu süre içinde 50-60 yumurta yapar. Yavru ördekler çabuk geliştiği için, kısa zamanda yumurtlamaya başlarlar. Sağlıklı bir dişi, 7-8 yıl yumurtlayabilir. Kuluçka müddeti 28-29 gündür.
Evcil ördekler 15 yıl kadar, yabaniler çoğunlukla 20-30 yıl yaşarlar.
Sakarmeke (Fulica atra); 36-38 cm boyunda sulak alanlarda yaşayan Rallidae familyasına ait bir kuş türüdür.Gövdesi siyah, gagası ve alnı beyaz bir su kuşudur. Sudan havalanırken, uzun süre suyun üzerinde koşar. Çevresi sazlıklarla kaplı sığ göllerde yaygın olarak görülür.
Devekuşu (Struthio camelus), Struthionidae familyasından Afrika’ya özgü uçamayan bir kuş türü. Struthionidae familyası ve Struthia cinsinin tek üyesidir. Devekuşları, kuşlar içerisindeki en büyük canlı olduğu düşünülür, ve dünyanın her yerinde yetiştirilir. Uzun bir boyun ve bacaklar ile 65 km civarındaki koşularıyla bilinir. Kuşun bilimsel ismi Yunanca’da “serçe devesi” anlamına gelmektedir.Devekuşları genellikle, 90 ila 130 kg ağırlığındadır, bazı erkek devekuşlarının ağırlıkları 155 kg’ye kadar çıkar. Erişkin erkeklerin tüyleri, çoğunlukla siyahtır, kanatlar ve kuyrukta bazı yerler beyazdır. Dişiler ve genç erkekler, grimsi-kahverengidir. Kanatlar, erkekler tarafından çiftleşme gösterilerinde kullanılır. Aynı zamanda civcivler için gölge sağlar.
Tüyler yumuşaktır ve yalıtım görevine hizmet eder. Parmakların her ikisinde pençeler vardır. Devekuşunun kuvvetli bacakları tüysüzdür. Kuş, bir toynağa benzeyen daha büyük olanıyla iki ayak parmağında durur. Bu koşmaya yardım ettiği düşünülen devekuşlarına özgü bir adaptasyondur. Kalın siyah kirpikleriyle gözleri vardır. Bütün kara hayvanları içerisinde en büyük gözlere sahiptir.
Erkek devekuşları cinsel olgunluğa (2 ila 4 yaşları) 1.8-2.7 m, dişi devekuşları ise 1.7 -2 m yüksekliğe ulaşınca girer. Yaşamın ilk yıllarında civcivler her ay 25 cm kadar büyür. Bir yıl sonunda devekuşları 45 kg ağırlığa ulaşır.
Serçe, Passeridae (serçegiller) familyasından, insanlara yakın çevrelerde yaşayan, göçücü olmayan, konik gagalı kuş türlerine verilen ad.İnsanlara yakın çevrelerde ve tarlalarda bulunur. Sürüler halinde de bulunurlar. Tane, meyve ve böcek yer. Göçmen değildir.
11-12 cm boyunda, 50 kadar türü vardır. Büyük sürüler meydana getirirler. Tane, meyve ve böceklerle beslenirler. Bazan ekinlere büyük zarar verirler. Ağaçlara, kovuklara, çatı altlarına derme çatma yuvalar yaparlar. Boş kırlangıç yuvalarına da yerleşirler.
Avrupa, Asya ve bilhassa Afrika’da büyük sürüler halinde dolaşırlar. Amerika ve Avustralya’ya sonradan götürülmüşlerdir. Genellikle kahverengi, siyah ve boz renklidirler. Afrika’da pirinç tarlalarına büyük zarar yapan altın serçe sarı tüylüdür. İnsanların çevresinde yaşayan evcil serçe’nin, sırt ve kanatları kahverengi, karın kısmı gridir. Gerdanında siyah bir leke bulunur. Dişiler daha sönük renklidir.
Dişi, kahverengi benekli 4-5 adet beyaz yumurta yumurtlar. Kuluçka süresi 11-12 gün sürer. Yavrular yumurtadan çıktıktan iki hafta sonra yuvayı terk ederler. Eşler bir yaz süresince 3-4 defa yavru çıkarırlar. Tırtıl ve böcekleri yediklerinden dolayı faydalı sayılırlarsa da, ekinlere olan zararları daha fazladır.
Cacatua, Cacatuidae familyasından bir kakadu cinsi.
Türler
Cacatua alba
Cacatua ducorpsii
Cacatua galerita
Cacatua goffini
Cacatua haematuropygia – Kırmızı kıçlı kakadu
Cacatua leadbeateri – Pembe kakadu
Cacatua moluccensis
Cacatua ophthalmica – Mavi gözlü kakadu
Cacatua pastinator
Cacatua sanguinea – Küçük kakadu
Cacatua sulphurea
Cacatua sulphurea citroncristata
Cacatua tenuirostris – Uzun gagalı kakadu
- Bu konuyu yanıtlamak için giriş yapmış olmalısınız.