Sevgiyi Paylaşmak
Bir gün ermişlerden birine sormuşlar: “Sevginin sadece sözünü edenlerle, onu yaşayanlar arasında ne fark vardır?” Bakın göstereyim demiş ermiş;bir sofra hazırlatarak önce sevgiyi dilden gönüle indirememiş olanları çagırmış. Hepsi yerlerine oturmuşlar. Derken sıcak çorbalar gelmiş tabaklar içinde. Arkasındanda sapı bir metre uzunlugunda kaşıklar. Ermiş:”Bu kaşıkların ucundan tutup öyle yiyeceksiniz”diyede şart koşmuş.” peki” demişler ve içmeye çalışmışlar. Fakat o da ne! kaşıklar uzun geldiginden bir türlü döküp saçmadan götüremiyorlar ağızlarına. En sonunda bakmışlar beceremiyorlar,öylece aç kalkmışlar sofradan. Bunun üzerine “şimdi” demiş Ermiş “Sevgiyi gerçekten bilenleri çagıralım yemeğe”
Yüzleri aydınlık, gözleri sevgi ile gülümseyen ışıklı insanlar gelmiş oturmuş sofraya bu defa.” Buyrun” deyince Ermiş, her biri uzun boylu kaşığını çorbaya daldırıp karşısındaki kardeşine uzatarak içmiş çorbayı. Böylece her biri diğerini doyurmuş ve şükrederek kalkmış sofradan……
İşte demiş ermiş,”Kim ki hayat sofrasında yalnız kendini görür ve doymayı düşünürse o aç kalacaktır.Ve de kim kardeşini düşünürde doyurursa,o da kardeşi tarafından doyurulacaktır,şüphesiz…..Ve şunu da unutmayın,hayat pazarında alan degil,veren kazanacaktır daima…