[Hakan ARI]

Meşe Palamudu
böbrek hastalığı

Elma Çekirdeği
kusma, nefes almada zorluk, koma

Açelya
aşırı salya, kusma, aşırı yutkunma

Keneotu Tohumu
karın ağrııs, şok, tansiyon düşüklüğü

Kiraz Çekirdeği
kusma, nefes almada zorluk, koma

Nergis Soğanı
bulantı, kusma

Çobanpüskülü
kusma, ishal, karın ağrısı, kramp

Hanımeli
kusma, ishal, karın ağrısı ve kramp

At Kestanesi
kusma, ishal, karın ağrısı ve kramp

Zambak
kusma, ishal, karın ağrısı ve kramp

Gündüz sefası
halüsinasyon

Küçükhindistan Cevizi
halüsinasyon

Zakkum
kusma, ishal, kalp ritminde bozulma (arritmi)

Patates Kabuğu
ağız kuurması, kusma, aşıır yutkunma

Rodedendron
aşırı salya, kusma, aşırı yutkunma

Ravent
kusma, ishal, depresyon

Lale Soğanı
kusma, ishal, karın ağrısı ve kramp

Mantar
merkezi sinir sistemi bozukuğu, koma, ölüm

Salkım Çiçeği
bulantı, kusma

Porsuk Ağacı
kusma, ishal, göz bebeklerinin büyümesi, kalp ritminde bozulma, kasılmalar

[Zoi]

daha bi okunaklı oldu sanki….paylaşım için teşekkürler.

[Hakan ARI]

bencede:)

[gokhan kocak]

ZEHİRLİ BİTKİLERİN TOKSİK UNSURLARI

Bitkisel zehirlerin toksik bileşenleri kimyasal yapılan yönünden önemli farklılıklar gösterir. Toksik unsurların çoğu organik karakterdedir. Kimi bitkiler ise, bazı mineral maddeleri, bünyelerinde toksik dozlarda akümüle edebilirler.Alkaloitler ve protidler azotlu organik; glikozitler, tanenler, laktonlar ve benzerleri azotsuz organik zehirlerdir. Selenyum, nitrat-nitrit gibi mineral zehirler ile kimyasal yapılarından çok, etki mekanizmaları daha iyi bilinen östrojenik etkili özdekler, antivitaminik faktörler ve fotodinamik ajanlar zehirli bitkilerin başlıca toksik unsurlardır.

Alkaloidler

Alkaloitler, güçlü farmakolojik etki ve toksisiteye sahip olan, moleküler yapılarında azot bulunan, alkali karakterde bitkisel kökenli özdeklerdir. Azot, çoğunlukla heterosiklik bir halkada ya da lateral zincirde bulunur. Genellikle katı ve renksizdirler. Baz halde iken suda çözünmezler; asitlerle oluşturdukları tuzlar suda çözünür. Alkaloitlerin tannat ve iyodür tuzları suda çözünmez. Bu özellik nedeniyle, alkaloit içeren bitkilerle zehirlenmelerde tanenli bileşikler ve iyodürler, sindirim kanalından alkoloit emilimini engellemek için kimyasal antidot olarak kullanılırlar.

Alkaloitlerin etki mekanizmaları çok farklıdır; Çoğu sentral sinir sistemi (opium alkaloitleri) ve otonom sinir sistemi (antikolinerjik solanase alkaloit ve alfa adrenolitik ergot alkaloitleri) aracılığıyla etkir. Kolşisin ve benzerleri emeto katartik; pirolizidin alkaloitleri de hepatotoksik olarak etkirler.

Glikozitler (Heterositler)

Hidroliz (enzimatik ya da asit ortamda) sonucu bir ya da birkaç molekül şeker (glikoz) ile karbonhidrat olmayan ve aglikoz (genin) olarak adlandırılan ve toksik etkiden sorumlu olan bir madde veren özdeklerdir. Glikoz ve aglikoz arasındaki bağın karakterine göre
0 – glikozitler (Oksijen atomu, eterik bağ) ve S – glikozitler (kükürt atomu) olmak üzere iki gruba ayrılırlar.

Glikozitler

Siyanogenetik Glikozitler

Aglikozları, çoğunlukla nitrilli bir alkoldür. Enzimatik hidroliz sonucu şeker molekülleri, siyanhidrik asit (HCN) ve bir keton ya da aromatik aldehit oluşur. Toksiditeden sorumlu olan hidroliz ürünü siyanhidrik asittir.

Farklı ailelere ait çoğu yem bitkisi ve yabani türlerde bulunan siyanogenetik glikozitler, özellikle ruminantlarda selüler respirasyondan sorumlu enzim sistemini inhibe ederek, akut formda ve yüksek mortaliteyle seyreden zehirlenmeye neden olurlar. Hidroliz, aynı bitkide bulunan özel enzimler ( lineaceae; keten tohumu, emulsin; acı badem) tarafından katalize edildiği gibi, ruminantlarda retikülo-rumen mikroflorası tarafından salgılanan enzimlerle de gerçekleştirilebilir. Vejetasyonun ilk dönemlerinde yüksek olan glikozit düzeyi vejetasyon ilerledikçe azalabilmektedir.
– Kuraklık, donma ve çiğnenme gibi bitkilerin normal büyüme hızını bozan faktörler HCN düzeyinde artışa neden olur.
Silaj, glikozitlerin hidrolizini hızlandırır. Böylelikle serbest hale geçen HCN silajın havalandırılmasıyla giderilebilir. Ancak, bu işlem sırasında çalışanların kendileri için önlem almaları gerekir. –
– Bitki hormonu herbisitler, uygulandıkları yörelerde yetişen bitkilerde siyanogenetik glikozit düzeyinin artışına (fitohormonların dolaylı toksisitesi) neden olurlar.
– HCN düzeyinde, fosfatlı gübreler azalmaya, azotlu gübreler ve bitki parazitleri ise artışa neden olur.
Siyanogenetik glikozit taşıyan bitkilerin toksisitesi, değinilen koşullara göre değişkenlik gösteren HCN düzeyi ve glikozit yanında tüketilen bitki miktarı ve tüketim süreci, HCN

[oset85]

teşekkür

[Yazar]

Yazılar