blank
  1. Anasayfa
  2. Genel
  3. Muhabbet & Eğlence
  4. Ataol Behramoğlu
2 yazı görüntüleniyor - 1 ile 2 arası (toplam 2)
  • Yazar
    Yazılar
  • #19360
    FeeLinG
    Üye

    Biyografi:

    13 Nisan 1942’de İstanbul Çatalca’da doğdu. İlköğrenimini Kars ve Çankırı’da yaptı.

    1966’da Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Rus Dili ve Edebiyatı bölümünü bitirdi.

    1962’de Türkiye İşçi Partisi’ne girerek ilk örgütlenme çalışmalarına katıldı. “Fikir Kulüpleri Federasyonu”nun (FKF) kurucuları arasında yer aldı. “Dönüşüm” dergisininin kuruluş çalışmalarına katıldı, sahipliğini üstlendi.

    1970’te İsmet Özel’le birlikte “Halkın Dostları” dergisini çıkardı. Aynı yıl İngiltere’ye, daha sonra Fransa’ya gitti. Paris’te gece kulübü bekçiliği, otel katipliği, öğretmenlik yaptı.

    1972’de Moskova Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde Sovyet edebiyatı üzerine inceleme yaptı. 1974’te Türkiye’ye döndü. İstanbul Şehir Tiyatroları’nda dramaturg olarak çalıştı. 1975’te kardeşi Nihat Behram’la birlikte “Militan” dergisini kurdu. “Sanat Emeği” dergisinin kurucuları arasında yer aldı.

    1979’da Türkiye Yazarlar Sendikası’nın genel sekreteri oldu. Yayınevlerinde çalıştı. 12 Eylül harekatından sonra 1982’de Barış Derneği Davası nedeniyle 10 ay tutuklu kaldı. 1984’te Fransa’da Sorbonne Üniversitesi’ne bağlı Centre de Poetique Comparee bölümünde Türk ve Dünya Şiiri üstüne seminerler izledi, çalışmalar yaptı.

    İlk şiirleri “Ataol Gürus” takma adıyla Yeni Çankırı, Yeşil Ilgaz, Çağrı gibi yerel gazete ve dergilerde yayınlandı. Yükseköğrenimi sırasında Yapraklar, Dost, Evrim, Ataç gibi dergilerde çıkan şiirleriyle dikkat çekti. Bu dönemin şiirlerini biraraya getiren ilk şiir kitabı “Bir Ermeni General” 1965’te basıldı.

    Gençlik dönemi şiirlerinde Orhan Veli, Attilâ İlhan ve İkinci Yeni şiirinin ortak özellikleri etkin. Gerçek şiir kimliği 1965-1971 arasında Papirüs, Şiir Sanatı, Yeni Gerçek, Yeni Dergi ve Halkın Dostları’nda çıkan şiirleriyle oluştu. Bu şiirlerde toplumcu, etkin bir edebiyat anlayışının örnekleri yer aldı.

    Toplumcu gerçekçi şiir ilkelelerine yöneldi, şiirini yeni biçim ve tema arayışlarıyla besledi. Çevirileriyle de dikkat çekti. Edebiyat ve kültür üzerine yazdıkları, antoloji ve diğer çalışmalarıyla kuşağının önde gelen yazarları arasına girdi.

    Kaynak:Vikipedi[hr]
    Şiir :

    *Bir Ermeni General (1965)
    *Bir Gün Mutlaka (1970)
    *Yolculuk Özlem Cesaret ve Kavga Şiirleri (1974)
    *Ne Yağmur… Ne Şiirler… (1976)
    *Kuşatmada (1978)
    *Mustafa Suphi Destanı (1979)
    *Dörtlükler (1983)
    *İyi Bir Yurttaş Aranıyor (1983)
    *Eski Nisan (1987)
    *Türkiye Üzgün Yurdum, Güzel Yurdum (1985)
    *Kızıma Mektuplar (1985)
    *Şiirler 1959-1982 (1983)
    *Bebeklerin Ulusu Yok (1988)
    *Bir Gün Mutlaka (1991)
    *Sevgilimsin (1993)
    *Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var (1991)

    Düzyazı :

    *Yaşayan Bir Şiir (1986)
    *Şiirin Dili-Anadili (1995)
    *Mekanik Gözyaşları (1997)
    *Nazım’a Bir Güz Çelengi (1997)
    *Kardeş Türküleri (1986)[hr]
    Anı :

    *Aziz Nesin’li Fotoğraflar (1995)

    Gezi :

    *Başka Gökler Altında (1996)

    Oyun :

    *Lozan (1992)

    Mektup :

    *Genç Bir Şairden Genç Bir Şaire Mektuplar (1995)

    Antoloji :

    *Büyük Türk Şiiri Antolojisi (2 cilt, 1987)

    Çeviri :

    *Lili’ciğim, Pantolonlu Bulut’dan, Şair İşçidir (Mayakovski)
    *Durgun Yıllarda Gelmiş Olanlar Dünyaya (Aleksandr Blok)
    *Karıma (Nikola Vaptsarov)[hr]
    ÖĞRENDİM Kİ…

    Yıllar sonra öğrendim ki…
    Öğrendim ki…
    Kimseyi sizi sevmeye zorlayamazsınız.
    Kendinizi sevilecek insan yapabilirsiniz,
    Gerisini karşı tarafa bırakırsınız.
    Öğrendim ki…
    Güveni geliştirmek yıllar alıyor,
    Yıkmak bir dakika.

    Oğrendim ki…
    Hayatında nelere sahip olduğun değil
    Kiminle olduğun önemli.

    Öğrendim ki…
    Sevimlilik yaparak 15 dakika kazanmak mümkün
    Ama sonrası için bir şeyler bilmek gerek.

    Öğrendim ki…
    Kendini en iyilerle kıyaslamak değil
    Kendi en iyinle kıyaslamak sonuç getirir.

    Öğrendim ki…
    İnsanların başına ne geldiği değil
    O durumda ne yaptıkları önemli.

    Öğrendim ki…
    Ne kadar küçük dilimlersen dilimle
    Her işin iki yüzü var.

    Öğrendim ki…
    Olmak istediğim insan olabilmem
    Çok vakit alıyor.

    Öğrendim ki…
    Karşılık vermek
    Düşünmekten çok daha basit.

    Öğrendim ki…
    Bütün sevdiklerinle iyi ayrılman gerek
    Hangisi son görüşme olacak bilemiyorsun.

    Öğrendim ki…
    “Bittim” dediğin andan itibaren
    Pilinin bitmesine daha çok var.

    Öğrendim ki…
    Sen tepkilerini kontrol edemezsen
    Tepkilerin hayatını kontrol eder.

    Öğrendim ki…
    Kahraman dediğimiz insanlar
    Bir şey yapılması gerektiğinde
    Yapılması gerekeni
    Şartlar ne olursa olsun yapanlar.

    Öğrendim ki…
    Affetmeyi öğrenmek deneyerek oluyor.

    Öğrendim ki…
    Bazı insanlar sizi çok seviyor
    Ama bunu nasıl göstereceğini bilemiyor.

    Öğrendim ki…
    Ne kadar ilgi ve ihtimam gösterseniz
    Bazıları hiç karşılık vermiyor.

    Öğrendim ki…
    Para ucuz bir başarı.

    Öğrendim ki…
    En iyi arkadaşla sıkıcı an olmaz.

    Öğrendim ki…
    Düştüğün anda seni tekmeleyeceğini düşündüklerinden bazıları
    Kaldırmak için elini uzatır.

    Öğrendim ki…
    İki insan aynı şeye bakıp
    Tamamen farklı şeyler görebilir.

    Öğrendim ki…
    Aşık olmanın ve aşkı yaşamanın çok çeşidi vardır.

    Öğrendim ki…
    Her şartta kendisiyle dürüst kalanlar
    Daha uzun yol yürüyor.

    Öğrendim ki…
    Hiç tanımadığın insanlar,
    iki saat içinde,
    senin hayatını değiştirir.

    Öğrendim ki…
    Anlatmak ve yazmak ruhu rahatlatır.

    Öğrendim ki…
    Duvarda asılı diplomalar
    İnsanı insan yapmaya yetmez.

    Öğrendim ki…
    Aşk kelimesi ne kadar çok kullanılırsa, anlam yükü o kadar azalır.

    Öğrendim ki…
    Karşındakini kırmamak ve inançlarını savunmak arasında çizginin nereden geçtiğini bulmak zor.

    Öğrendim ki…
    Gerçek arkadaşlar arasına mesafe girmez.
    Gerçek aşkların da!

    Öğrendim ki…
    Tecrübenin kaç yaşgünü partisi yaşadığınızla ilgisi yok,
    Ne tür deneyimler yaşadığınızla var.

    Öğrendim ki…
    Aile hep insanın yanında olmuyor.
    Akrabanız olmayan insanlardan ilgi, sevgi ve güven öğrenebiliyorsunuz.
    Aile her zaman biyolojik değil.

    Öğrendim ki…
    Ne kadar yakın olursa olsunlar
    En iyi arkadaşlar da ara sıra üzebilir.
    Onları affetmek gerekir.

    Öğrendim ki…
    Bazen başkalarını affetmek yetmiyor.
    Bazen insanın kendisini affedebilmesi gerekiyor.

    Öğrendim ki…
    Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın
    Dünya sizin için dönmesini durdurmuyor.

    Öğrendim ki…
    Şartlar ve olaylar,
    Kim olduğumuzu etkilemiş olabilir.
    Ama ne olduğumuzdan kendimiz sorumluyuz.

    Öğrendim ki…
    İki kişi münakaşa ediyorsa,
    Bu birbirlerini sevmedikleri anlamına gelmez.
    Etmemeleri de sevdikleri anlamına gelmez.

    Öğrendim ki…
    Her problem kendi içinde bir fırsat saklar.
    Ve problem, fırsatın yanında cüce kalır.

    Öğrendim ki…
    Sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pişmanlığın uzun yıllar sürüyor.

    Öğrendim ki…
    Bu yazıya bir şiir yakışırmış.

    #76296
    Hakan K
    Üye

    AŞK İKİ KİŞİLİKTİR

    Değişir rüzgarın yönü
    Solar ansızın yapraklar;
    Şaşırır yolunu denizde gemi
    Boşuna bir liman arar;
    Gülüşü bir yabancının
    Çalmıştır senden sevdiğini;
    İçinde biriken zehir
    Sadece kendini öldürecektir;
    Ölümdür yaşanan tek başına
    Aşk iki kişiliktir.

    Bir anı bile kalmamıştır
    Geceler boyu sevişmelerden;
    Binlerce yıl uzaklardadır
    Binlerce kez dokunduğun ten;
    Yazabileceğin şiirler
    Çoktan yazılıp bitmiştir;
    Ölümdür yaşanan tek başına,
    Aşk iki kişiliktir.

    Avutamaz olur artık
    Seni bildiğin şarkılar;
    Boşanır keder zincirlerinden
    Sular tersin tersin akar;
    Bir hançer gibi çeksen de sevgini
    Onu ancak öldürmeye yarar:
    Uçarı kuşu sevdanın
    Alıp başını gitmiştir;
    Ölümdür yaşanan tek başına,
    Aşk iki kişiliktir.

    Yitik bir ezgisin sadece,
    Tüketilmiş ve düşmüş, gözden.
    Düşlerinde bir çocuk hıçkırır
    Gece camlara sürtünürken;
    Çünkü hiç bir kelebek
    Tek başına yaşayamaz sevdasını,
    Severken hiçbir böcek
    Hiç bir kuş yalnız değildir;
    Ölümdür yaşanan tek başına,
    Aşk iki kişiliktir.

    ataol behramoğlu

2 yazı görüntüleniyor - 1 ile 2 arası (toplam 2)
  • Bu konuyu yanıtlamak için giriş yapmış olmalısınız.