[Hakan ARI]

SEN Hiç bir insanı unutmak, bir insandan vazgeçmek, Bir insanı hayatından sonsuza kadar çıkartmak zorunda kaldın mı…?

Hani ölmüş gibi, hani uzatsan da elini tutamayacagını bilmek gibi…

Her an kapından içeri gülümseyerek girecegini bekleyip ama aslında hiç gelmeyecegini bilmen gibi…

Ne zor şey degil mi ölmedigini bilmek, Ama ölmüş gibi ulaşılmaz olması artık o insanın sana,Ne kadar katlanılmaz bir gerçek degil mi, sen hala bu kadar sevgili iken…?

Özlemek, sadece özlemek….

Çok kötü degil mi…?

Bu kadar özleyip onu görememek, ona dokunamamak onu işitememek, Biliyorsun degil mi… Ne kadar umutsuz bir arayıştır o, Kalabalık caddelerde geçen binlerce yüze bakmak… Belki bir kez daha görebilmek için o yüzü, Belki biraz önce geçti bu kaldırımdan diye düşünmek, Belki şu an arkamda yürüyen insanların içinde bir yerde demek, Belki şu an üzerimdedir gözleri diye paranoyalar yaşamak ne zordur degil mi…?

Ne kadar eritir insanı fark etmeden… Sen de biliyorsun degil mi bunları…?

Bir sinema koltugunda sen de iki kişi gibi oturdun mu hiç? Hiç iki kişi gibi zevk aldın mı bir konserden yalnız başına. Güzel bir cafe keşfettiginde, Güzel bir film seyrettiginde, Güzel bir şarkı dinlediginde, güzellikleri oranında eksik kaldıklarını hissettin mi, Paylaşamadıgın için onunla. Hiç iki kişilik beyninle yarım insan oldun mu? Baktıgında aynada yüzünün yarısını gördügün oldu mu hiç? Sana hayatındaki en büyük yoksunlugu yaşatandan nefret edemedigin oldu mu hiç?

Hayatta inandıgın bütün degerleri alt üst eden birisin.

İnan her aşk büyüktür, yeter ki tadini çikarmasini bil… Cok büyük umutlar baglama, yarini hic düsünmeden, günü gününe sev,sevginin tadini cikar… Sevgide gelecegi düsünürsen aski berbat edersin … Sakin haaa… Sonsuz monsuz diye adamin basini yeme… Her seye bosver; öylesine sev ki, sevdigin erkegi bile umursama, salt kendin icin sev, bencilce yasa aski, bütün maddesiyle… Yasamdan elinde kala kala salt yaşadigin sevgiler kalır sonunda, ast olan aşktır yasamda… Dolu dolu,dolu dizgin, zilzurna, saniye saniye aşkı yaşayip sev… İki yıl, üç yıl sürecek diye umutlanıp enayilik etme… ister sürer, ister sürmez….Sen o ani yasa yeter ki… Yitirdigin zaman; yaşadıklarını kazanmış olacaksın… Sonunda elbet yitireceksin, ama yitirecegini hiç düşünme; çünkü ayni zamanda kazanmışsındır da… Anılar kazanıyorsun daha ne… iç o zaman, sarhoş ol… Yüce yüce şeyler düşünme severken, sevgiyi berbat edersin; çünkü sevginin kendisinden daha yüce bir sey olmaz… Aferin sana seviyorsan, seviliyorsan…Sakin kuskulara kapilma. Severken yirmi yil sonrasini degil, yirmi dakika sonrasini bile düsünme an an yasa,derin derin hem de… Aferin sana… Çok sevindim. Işe güce boşver… Keyfince yasa,sev…Sevildikçe sev, sevilmeyince de tastamam boşver ve o zaman o güzelim yalnizligina saril… o yalnizlik ki, bütün sevgilerden daha güzeldir ve sonunda kollarimizla sarariz… O zaman da hic üzülmeyeceksin. Çünkü nasıl olsa, sıgınacak bir yalınızlıgımız var; Günün birinde anamız bile bizi birakir gider, ama o yalnızlıg ımız biz yaşadıkça bizi hiç birakmaz… Severken bunlari düsünme, lütfen yarinsiz sev ki, sevginin tadini cikarasin…

[Yazar]

Yazılar