[Murat KUTAY]

[align=center]Havlayamayan Köpek(Yazan:Alan Devoe)[/align]

Bine yakın insan, soğuğun 4 dereceye kadar düştüğü uzun bir Eylül gecesi ,Birleşik Amerika’nın Vermont eyaletinde, Fair Haven Şehri yakınlarındaki bir bataklıkta üç yaşındaki Sandra Bethel ile köpeği Rusty’yi arıyorlardı. Araştırma yorucu bir işti. Yer yer yosunlarla ve tehlikeli su birikintileriyle kaplı olan bataklığın uzunluğu kilometreleri buluyordu. Araştırmalara, küçük kızın hiçbir izine rastlamadan haftalarca devam etmek kabildi. Hâlbuki üç yaşındaki bir çocuk, bu derece soğukta, aç olarak ne kadar yaşayabilirdi ki…
Hiç değilse Rusty havlayabilse ne iyi olurdu. Fakat köpekte de bu kabiliyet yoktu. Polis müfettişi Everett Smith’in idaresinde çocuğu arayanlar, Rusty’ye iki hafta önce bir kamyonun çarptığını biliyorlardı. Bunun sonucunda hayvanın çene kemiği ve bir bacağı kırılmıştı. Rusty’nin, kazadan beri sesini çıkardığını duyan olmamıştı. Sandra’yı arayanlar, çocuk ile köpeğin ayak izlerini bir gün önce saat dörtte bataklığın kıyısında kaybetmişlerdi. Bütün gece bataklığı elektrik fenerleriyle aramışlardı. Fakat saatler geçtikçe ümitleri kırılmaya başlamıştı. Ertesi gün aramalara devam etmenin beyhudeliğini bile bile bataklığı karışlamaya devam ettiler. Derken bir ses işittiler. Bu, gayet hafif ve boğuk bir havlamaydı.Yakından geldiği belli oluyordu. Rusty,bu bir tek havlayışını, kurtarıcılar yeteri kadar yakına gelinceye kadar saklamıştı. Adamlar çok geçmeden bir çalı kümesinin arkasında aradıklarını buldular.
Sandra yattığı yerde uykuya dalmıştı. Rusty ise onun üzerine yatarak vücudunu ısıtmıştı.Kurtarıcıları yaklaşınca ,çocuk uyandı.Üzerindeki elbiseler hafif olduğu halde,soğuktan zarar görmemişti.Sadık köpek,onu soğuktan koruması ve bir tek kere havlamasıyla,hayatını iki kere kurtarmış oluyordu.
Polis müfettişi olayı anlatırken gözyaşlarını zapt edemiyordu “Bu havlayış, çenesi henüz iyileşmeye yüz tutan Rusty ye tasavvurumuzun üstünde acı vermiş olacak ” dedi. Köpekçik, uzun uzun havlayamayacağını biliyordu. Bu sebepten bizim geldiğimizi duyana kadar bekledi.
Yaratılan her canlının dünyaya katkısı olduğunu bilelim hayvanlarla dostluğumuzu ilerletelim.
Sevgi ile kalın.

[aasli]

okurken çok duygulandım gerçek dostluk budur işte…

[oyuncubaytar]

tessekkürederiz

[OrkuNnNn]

köpek ortadan kaybolmuş olsa bir allahın kulu aramaz sahibi polise gitse bir de polisten fırça yer ama işte nasıl dost canlısı yaratıklarsa hiç bir şeyi hala daha insanlardan esirgemiyorlar. hani çok basmakalıp bir laf varya “insanları tanıdıkça hayvanları daha çok sevmeye başladım” diye. ne kadar doğru.

[akisa33]

teşekkürler.

[metintuna]

eline sağlık

[gokhan_15]

eline sağlık

[merim]

çok çok çok güzel bi yazı çok güzel mesajlar barındırıyor.
teşekkürler

[metroman]

cok sagol

[SouL_DaRKNeSS]

güzelll

[eray_garnett]

tesekkur

[ditorun]

teşekkürler

[gokhank9]

güzelmiş

[Yazar]

Yazılar