1. Anasayfa
  2. Ders Notları
  3. Klinik Bilimler
  4. Doğum ve Jinekoloji
  5. Meme papillomatozisinin tedavi yöntemleri
  • Bu konu 3 yanıt içerir, 4 izleyen vardır ve en son 14 yıl önce ils19 tarafından güncellenmiştir.
4 yazı görüntüleniyor - 1 ile 4 arası (toplam 4)
  • Yazar
    Yazılar
  • #22264

    Prof.Dr.M.Rıfat VURAL
    Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi
    Doğum ve Jinekoloji Anabilim Dalı
    İNEK VE DÜVELERDE MEME BAŞI PAPİLLOMALARI

    Bilindiği üzere, ineklerde meme papilomatosisleri, 1-3 yaş aralığındaki genç hayvanlarda meme başı dokusunda, farklı sayı ve gruplarda, bazen meme başının ostium papillaris kesitine kadar da yayılan püskül, düz-oval veya fibropapillom yapı gösteren iyi huylu olgularıdır. Olgu, 1-14 ay aralığında değişen sürelerde kendiliğinden iyileşir. Ancak, bugün için bilinen ve etkin koruyucu bir aşılama programının bulunmaması, ilerlemiş olgularda memenin sağım güçlüklerine neden olması ve meme dokusunu, mastitislere duyarlı kılması yönünden sütçü sığır işletmelerinde önemli bir sorundur.

    Etken, onkogenik DNA viruslarından papilloma virusdur. Papilloma viruslar hayvanların deri ve mukoz membranlarını enfekte ederler. Sığır papilloma viruslarının (BPV), bugüne kadar, 10 farklı tipi belirlenmiştir (Hatama ve ark., 2009, Veterinary Microbiology, 136, 347-351). Bunlardan;
    -BPV-1 ve BPV-2: Hayvanların epitel ve dermis dokularına affinite gösterir ve Deltapapillomavirus genusuna bağlı olan fibropapillomaviruslardır.
    -BPV-3, BPV-4, BPV-6, BPV-9 ve BPV-10: Epitelyotrofik olup, Xipapilomavirus genusuna tabidir
    -BPV-5,BPV-7,BPV-8: Epsilonpapillomavirus genusuna bağlı olup derinin hem epitelyopapillom hem de fibropapillomlarına neden olur.
    Meme başı papillomlarında sıklıkla BPV-1, BPV -5, BPV-6, BPV-9 ve BPV-10 papillomaviruslar izole edilmiştir. Bu viruslar arasında, BPV-5, meme başında, püskül tarzındaki papillomların oluşumundan sorumludur.

    Hastalığın oluşumunda, sıcak mevsimlerin ve bu mevsimlerde, yoğunlukla, at sineklerinin neden olduğu insektisit ısırıklarının ve meme başı traumalarının önemli rolü olduğu bilinmektedir (Maeda ve ark., 2007, Veterinary Microbiology, 121, 242-248).

    Sığırlardaki papillamatosis olgularına yaklaşımlar konusunda, ülkemizde, bilgim dahilinde, Van, Yüzüncü Yıl Üniversitesi’nden Prof.Dr. İbrahim Taşal doktora tezi yürütmüş; Elazığ, Fırat Üniversitesi’nden Prof.Dr. Halis Öcal ve çalışma arkadaşları ve Harran Üniversites’nden Doç.Dr.Halil Selçuk Biricik ve arkadaşları bölgesel araştırmalar gerçekleştirmişlerdir.

    Meme başı papilloma olgularının tedavisinde, çok yönlü, farklı tedavi yöntemleri geliştirilmiştir (operasyon, lokal anestezik uygulamaları, koterizasyon, immun uyarıcılar, kriyoterapi, aşılama, otohemoterapi vb). Ulusal ve uluslararası düzeyde, sığırlarda meme başı papillomlarında sıklıkla kullanılan tedavi yöntemleri ve başarı oranları aşağıda sıralanmaktadır.

    1. Otohemoterapi: Vena Jugularis’ ten steril bir enjektöre alınan 40-50 ml kan, hemen skapula gerisine deri altı yolla ve 10 gün aralıklarla toplam 2 kez uygulanır (Öcal ve ark., 2001, Fırat Üniv Sağlık Bil Dergisi, 15(1), 23-21). Öcal ve ark, bu tedavi yöntemi ile 8 olgunun 3 ‘ünde başarılı ve 5 olguda başarısız olmuşlardır.
    2. Otolog Aşı uygulamaları: Otolog aşılar, tek başına uygulanabildikleri gibi, otohemoterapi ve immun uyarıcılarla birlikte de uygulanabilir.

    Hazırlanışı:
    Hastadan alınan yaklaşık 4-5 g’ lık canlı papillom dokusu, bir havan içersinde steril kum ile ezilerek 1/10 oranında serum fizyolojik ile karıştırılır (40-60 ml serum fizyolojik). Doku tamamen parçalandıktan sonra santrifüje edilir ve sıvı kısım, bir başka kaba aktarılarak sıvının son konsantrasyonu %0.5 oranında, %0,5 formaldehit solüsyonu ilave edilerek etken inaktive edilir(yaklaşık 0,5 ml formaldehit). Oda ısısında 24 saat bekletildikten sonra filtre kağıdından süzülerek solüsyona kristal penisilin ( 200 000 IU/10 ml) ve streptomisin (250mg/10 ml) ilave edilir. Kullanım süresine kadar karışım +4 °C saklanır (Öcal ve ark., 2001; Biricik ve ark.,2003, Türk J Vet Anim Sci, 27, 703-707).

    A- Otolog Aşı Uygulaması: Her uygulamada 10-15 ml olmak üzere10 gün ara ile iki kez skapula gerisine deri altı yolla uygulanır. Öcal ve ark., bu uygulamada, 10 olgunun 7′ inde olumlu sonuç almışlardır.
    B- Otolog Aşı-otohemoterapi uygulaması: Otogen aşı uygulamasından yarım saat sonra, vena jugularisten alınan 40-50 ml taze kan , skapula gerisine deri altı enjekte edilir ve aynı uygulama 10 gün sonra tekrarlanır(Öcal ve ark., 2001). Uygulamaya alınan 10 olgunun tamamında başarı sağlanmıştır. Bu hayvanların 8′ inde tedaviyi izleyen 2 ay içinde, 2′ sinde ise 3 ay içinde başarı elde edilmiştir.
    C- Otolog aşı-immunuyarıcı (parammunator) uygulamaları: 10 gün aralıklarla iki uygulama gerçekleştirilir (Turk ve ark., 2005, Veterinarski Arhiv, 75(5), 391-397)
    1. Uygulama: 0,5ml otogen aşı deri altı uygulamayı takiben 2 ml immun uyarıcı (parammunator ) deri altı uygulanır.
    2. Uygulama: 10ml otogen aşı deri altı uygulamayı takiben 2 ml paraimmunator deri altı uygulanır
    Türk ve ark, ventral abdomen ve meme dokusunu içeren iki hayvandaki papillamatosis olgularında, tedavinin başlamasını izleyen 3 hafta sonra regresyonun başladığı ve 6 hafta sonra ise kitlelerin tamamen kaybolduğunu ve nüks olgularının gerçekleşmediğini bildirmişlerdir.

    3-Koterizasyon: Meme başı kaidesine (meme başının annular ring bölgesine ) sirküler anestezi uygulamasını takiben kitleler, elektrokoter destekli bistüri ile uzaklaştırılır. Bu uygulama mümkünse kuru dönemde tercih edilmelidir. Uygulama sonrası meme başında şiddetli yangısel reaksiyonlar veya doku yanıkları şekillenebilir. Bu durum laktasyon ve meme sağımı yönünden önemli sorunlara yol açabilir.

    4-Lokal anestezik ugulamaları: Meme başı papillomlarında, lokal anestezikler, ya bölgesel ya da intravenöz uygulamalar şeklinde generalize olmak üzere iki yolla uygulanır. Bu uygulamalarda, lokal anesteziklerin periferal damarlar üzerindeki vazokonstriktif etkisinden yararlanılır.
    A-Lokal anesteziklerin bölgesel uygulamaları: Meme başındaki kitle kaidelerine sirküler enjeksiyonlar tarzında birer haftalık aralıklarla 3 veya 4 uygulama gerçekleştirilir.
    B-Lokal anesteziklerin genel uygulanması: % 2′ lik lidocain içeren lokal anesteziklerin 10ml’ lik dozları 200ml serum fizyolojik içinde V. jugularis’den damla uygulama tarzında 45 dakikalık bir süre içinde verilir. Uygulama birer haftalık aralıklarla 3 veya 4 uygulama şeklinde gerçekleştirilir. Yavrunun göbek kordonunda yer alan damarlar da vazokonstriktif etkiden dolayı mumifiye fötüs olguları ile karşı karşıya kalınabilme riski nedeniyle, gebe hayvanlarda, lokal anesteziklerin genel uygulama yöntemi tercih edilmemelidir.

    5-Salisik Asit Uygulamaları: Salisik asitin kostik etkisinden yararlanılır (Hemmatzadeh ve ark., 2003, J Vet Med B, 50, 473-476).

    1 gram salisik asit (salicylic acid, powder, MERCK), 10 ml fosfat tampon solusyonu (phosphate buffered saline) içinde eritilerek kullanım süresine kadar +4 °C saklanır. Her 5 günde bir uygulama olmak üzere ortalama 6 uygulama gerçekleştirilir. Uygulama doğrudan kitle üzerine tamponlama ve kitle kaidesine mini enjeksiyonlar tarzında uygulanır. Ancak uygulama sonrası meme başı derisinde yangısel reaksiyonlar gözlenebilir. Anılan uygulamada kitlelerin 30 gün içinde kaybolduğu bildirilmiştir. Koruyucu Önlemler: Meme başı papillamatosisi olgularının görüldüğü işletmelerde ve meralarda insektisitlerle mücadele ve özellikle 1-3 yaş aralığındaki genç hayvanların, olguların gözlendiği hayvanlardan elde edilen otolog aşıların, immun uyarıcılarla birlikte uygulanmasının oldukça etkili olacağı kanısındayım.

    alıntıdır- kaynak: veterinerportal@googlegroups.com

    #88261
    blankeyestr
    Üye

    paylaşımın için tesekkürler. özellikle kaynak belirttiğin için ayrıyetten sagol

    #88341

    teşekkürler kardeş

    #97762
    blankils19
    Üye
    veterinerix wrote:
    Prof.Dr.M.Rıfat VURAL
    Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi
    Doğum ve Jinekoloji Anabilim Dalı
    İNEK VE DÜVELERDE MEME BAŞI PAPİLLOMALARI

    Bilindiği üzere, ineklerde meme papilomatosisleri, 1-3 yaş aralığındaki genç hayvanlarda meme başı dokusunda, farklı sayı ve gruplarda, bazen meme başının ostium papillaris kesitine kadar da yayılan püskül, düz-oval veya fibropapillom yapı gösteren iyi huylu olgularıdır. Olgu, 1-14 ay aralığında değişen sürelerde kendiliğinden iyileşir. Ancak, bugün için bilinen ve etkin koruyucu bir aşılama programının bulunmaması, ilerlemiş olgularda memenin sağım güçlüklerine neden olması ve meme dokusunu, mastitislere duyarlı kılması yönünden sütçü sığır işletmelerinde önemli bir sorundur.

    Etken, onkogenik DNA viruslarından papilloma virusdur. Papilloma viruslar hayvanların deri ve mukoz membranlarını enfekte ederler. Sığır papilloma viruslarının (BPV), bugüne kadar, 10 farklı tipi belirlenmiştir (Hatama ve ark., 2009, Veterinary Microbiology, 136, 347-351). Bunlardan;
    -BPV-1 ve BPV-2: Hayvanların epitel ve dermis dokularına affinite gösterir ve Deltapapillomavirus genusuna bağlı olan fibropapillomaviruslardır.
    -BPV-3, BPV-4, BPV-6, BPV-9 ve BPV-10: Epitelyotrofik olup, Xipapilomavirus genusuna tabidir
    -BPV-5,BPV-7,BPV-8: Epsilonpapillomavirus genusuna bağlı olup derinin hem epitelyopapillom hem de fibropapillomlarına neden olur.
    Meme başı papillomlarında sıklıkla BPV-1, BPV -5, BPV-6, BPV-9 ve BPV-10 papillomaviruslar izole edilmiştir. Bu viruslar arasında, BPV-5, meme başında, püskül tarzındaki papillomların oluşumundan sorumludur.

    Hastalığın oluşumunda, sıcak mevsimlerin ve bu mevsimlerde, yoğunlukla, at sineklerinin neden olduğu insektisit ısırıklarının ve meme başı traumalarının önemli rolü olduğu bilinmektedir (Maeda ve ark., 2007, Veterinary Microbiology, 121, 242-248).

    Sığırlardaki papillamatosis olgularına yaklaşımlar konusunda, ülkemizde, bilgim dahilinde, Van, Yüzüncü Yıl Üniversitesi’nden Prof.Dr. İbrahim Taşal doktora tezi yürütmüş; Elazığ, Fırat Üniversitesi’nden Prof.Dr. Halis Öcal ve çalışma arkadaşları ve Harran Üniversites’nden Doç.Dr.Halil Selçuk Biricik ve arkadaşları bölgesel araştırmalar gerçekleştirmişlerdir.

    Meme başı papilloma olgularının tedavisinde, çok yönlü, farklı tedavi yöntemleri geliştirilmiştir (operasyon, lokal anestezik uygulamaları, koterizasyon, immun uyarıcılar, kriyoterapi, aşılama, otohemoterapi vb). Ulusal ve uluslararası düzeyde, sığırlarda meme başı papillomlarında sıklıkla kullanılan tedavi yöntemleri ve başarı oranları aşağıda sıralanmaktadır.

    1. Otohemoterapi: Vena Jugularis’ ten steril bir enjektöre alınan 40-50 ml kan, hemen skapula gerisine deri altı yolla ve 10 gün aralıklarla toplam 2 kez uygulanır (Öcal ve ark., 2001, Fırat Üniv Sağlık Bil Dergisi, 15(1), 23-21). Öcal ve ark, bu tedavi yöntemi ile 8 olgunun 3 ‘ünde başarılı ve 5 olguda başarısız olmuşlardır.
    2. Otolog Aşı uygulamaları: Otolog aşılar, tek başına uygulanabildikleri gibi, otohemoterapi ve immun uyarıcılarla birlikte de uygulanabilir.

    Hazırlanışı:
    Hastadan alınan yaklaşık 4-5 g’ lık canlı papillom dokusu, bir havan içersinde steril kum ile ezilerek 1/10 oranında serum fizyolojik ile karıştırılır (40-60 ml serum fizyolojik). Doku tamamen parçalandıktan sonra santrifüje edilir ve sıvı kısım, bir başka kaba aktarılarak sıvının son konsantrasyonu %0.5 oranında, %0,5 formaldehit solüsyonu ilave edilerek etken inaktive edilir(yaklaşık 0,5 ml formaldehit). Oda ısısında 24 saat bekletildikten sonra filtre kağıdından süzülerek solüsyona kristal penisilin ( 200 000 IU/10 ml) ve streptomisin (250mg/10 ml) ilave edilir. Kullanım süresine kadar karışım +4 °C saklanır (Öcal ve ark., 2001; Biricik ve ark.,2003, Türk J Vet Anim Sci, 27, 703-707).

    A- Otolog Aşı Uygulaması: Her uygulamada 10-15 ml olmak üzere10 gün ara ile iki kez skapula gerisine deri altı yolla uygulanır. Öcal ve ark., bu uygulamada, 10 olgunun 7′ inde olumlu sonuç almışlardır.
    B- Otolog Aşı-otohemoterapi uygulaması: Otogen aşı uygulamasından yarım saat sonra, vena jugularisten alınan 40-50 ml taze kan , skapula gerisine deri altı enjekte edilir ve aynı uygulama 10 gün sonra tekrarlanır(Öcal ve ark., 2001). Uygulamaya alınan 10 olgunun tamamında başarı sağlanmıştır. Bu hayvanların 8′ inde tedaviyi izleyen 2 ay içinde, 2′ sinde ise 3 ay içinde başarı elde edilmiştir.
    C- Otolog aşı-immunuyarıcı (parammunator) uygulamaları: 10 gün aralıklarla iki uygulama gerçekleştirilir (Turk ve ark., 2005, Veterinarski Arhiv, 75(5), 391-397)
    1. Uygulama: 0,5ml otogen aşı deri altı uygulamayı takiben 2 ml immun uyarıcı (parammunator ) deri altı uygulanır.
    2. Uygulama: 10ml otogen aşı deri altı uygulamayı takiben 2 ml paraimmunator deri altı uygulanır
    Türk ve ark, ventral abdomen ve meme dokusunu içeren iki hayvandaki papillamatosis olgularında, tedavinin başlamasını izleyen 3 hafta sonra regresyonun başladığı ve 6 hafta sonra ise kitlelerin tamamen kaybolduğunu ve nüks olgularının gerçekleşmediğini bildirmişlerdir.

    3-Koterizasyon: Meme başı kaidesine (meme başının annular ring bölgesine ) sirküler anestezi uygulamasını takiben kitleler, elektrokoter destekli bistüri ile uzaklaştırılır. Bu uygulama mümkünse kuru dönemde tercih edilmelidir. Uygulama sonrası meme başında şiddetli yangısel reaksiyonlar veya doku yanıkları şekillenebilir. Bu durum laktasyon ve meme sağımı yönünden önemli sorunlara yol açabilir.

    4-Lokal anestezik ugulamaları: Meme başı papillomlarında, lokal anestezikler, ya bölgesel ya da intravenöz uygulamalar şeklinde generalize olmak üzere iki yolla uygulanır. Bu uygulamalarda, lokal anesteziklerin periferal damarlar üzerindeki vazokonstriktif etkisinden yararlanılır.
    A-Lokal anesteziklerin bölgesel uygulamaları: Meme başındaki kitle kaidelerine sirküler enjeksiyonlar tarzında birer haftalık aralıklarla 3 veya 4 uygulama gerçekleştirilir.
    B-Lokal anesteziklerin genel uygulanması: % 2′ lik lidocain içeren lokal anesteziklerin 10ml’ lik dozları 200ml serum fizyolojik içinde V. jugularis’den damla uygulama tarzında 45 dakikalık bir süre içinde verilir. Uygulama birer haftalık aralıklarla 3 veya 4 uygulama şeklinde gerçekleştirilir. Yavrunun göbek kordonunda yer alan damarlar da vazokonstriktif etkiden dolayı mumifiye fötüs olguları ile karşı karşıya kalınabilme riski nedeniyle, gebe hayvanlarda, lokal anesteziklerin genel uygulama yöntemi tercih edilmemelidir.

    5-Salisik Asit Uygulamaları: Salisik asitin kostik etkisinden yararlanılır (Hemmatzadeh ve ark., 2003, J Vet Med B, 50, 473-476).

    1 gram salisik asit (salicylic acid, powder, MERCK), 10 ml fosfat tampon solusyonu (phosphate buffered saline) içinde eritilerek kullanım süresine kadar +4 °C saklanır. Her 5 günde bir uygulama olmak üzere ortalama 6 uygulama gerçekleştirilir. Uygulama doğrudan kitle üzerine tamponlama ve kitle kaidesine mini enjeksiyonlar tarzında uygulanır. Ancak uygulama sonrası meme başı derisinde yangısel reaksiyonlar gözlenebilir. Anılan uygulamada kitlelerin 30 gün içinde kaybolduğu bildirilmiştir. Koruyucu Önlemler: Meme başı papillamatosisi olgularının görüldüğü işletmelerde ve meralarda insektisitlerle mücadele ve özellikle 1-3 yaş aralığındaki genç hayvanların, olguların gözlendiği hayvanlardan elde edilen otolog aşıların, immun uyarıcılarla birlikte uygulanmasının oldukça etkili olacağı kanısındayım.

    alıntıdır- kaynak: veterinerportal@googlegroups.com

4 yazı görüntüleniyor - 1 ile 4 arası (toplam 4)
  • Bu konuyu yanıtlamak için giriş yapmış olmalısınız.