[ghurkan_07]

cefrinnn içinde sönmeye başladığını düşündüğüm veteriner hekimliği ateşini tekrar alevlendirmek adına şöyle bir örnek vermek istiyorum sana:
Henüz veteriner helimliğini kazanmamış olmana ragmen bu bölüm hakkında istikrarlı bir sekilde insanlardan bilgi almaya calışıyor ve birçok konunun farkında oluyorsun.Bu bence seni bir adım öne taşır rakiplerinden.Çünkü ne yazık ki veteriner fakültelerine gelen öğrencilerin bir bölümü öylesine yazıyor yada maddi boyutu ağır bastığı için yazıyorlar.Şuan okuyan arkadaşlarımız ve mezun büyüklerimiz bana hak vereceklerdir.İsmet İnönü de şöyle açıklamıştır: “Denilebilir ki İnsan Hekimliği Veteriner Hekimliğin yanında, Okyanusa karşı İçdeniz Gibidir”
O yüzden farkındalık önemlidir.Kim ne derse desin nasıl yorumda bulunursa bulunsun içindeki hevesi kaybetme.Veteriner fakültelerine bilinçsiz,amaçsız insanların gelmesindense(ki bu durum mesleği her gecen gün daha da yerin dibine sokuyor) ne istediğini bilen,farkında olan insanlar gelmelidir.

[cefrinnn]

ghurkan_07 wrote:

cefrinnn içinde sönmeye başladığını düşündüğüm veteriner hekimliği ateşini tekrar alevlendirmek adına şöyle bir örnek vermek istiyorum sana:
Henüz veteriner helimliğini kazanmamış olmana ragmen bu bölüm hakkında istikrarlı bir sekilde insanlardan bilgi almaya calışıyor ve birçok konunun farkında oluyorsun.Bu bence seni bir adım öne taşır rakiplerinden.Çünkü ne yazık ki veteriner fakültelerine gelen öğrencilerin bir bölümü öylesine yazıyor yada maddi boyutu ağır bastığı için yazıyorlar.Şuan okuyan arkadaşlarımız ve mezun büyüklerimiz bana hak vereceklerdir.İsmet İnönü de şöyle açıklamıştır: “Denilebilir ki İnsan Hekimliği Veteriner Hekimliğin yanında, Okyanusa karşı İçdeniz Gibidir”
O yüzden farkındalık önemlidir.Kim ne derse desin nasıl yorumda bulunursa bulunsun içindeki hevesi kaybetme.Veteriner fakültelerine bilinçsiz,amaçsız insanların gelmesindense(ki bu durum mesleği her gecen gün daha da yerin dibine sokuyor) ne istediğini bilen,farkında olan insanlar gelmelidir.

cevabınız için teşekkürler
vet hekimler bilgi alıyorum çünkü arştıralacak öğrenilecek bi meslek benim öğrendiğim ise devede kulak vethekimlik hakkında bilmediğim çok çok şey var ama bildiklerimin hepsini bu siteden öğrendim bnküçüklüğümdn ber vet hekim olmak istiyorum ama sadece istiyodum hiç bişi bilmiyodu vet hekim ne yapar hayvanlara bakar sanıyodum başkada bişi yapmaz diye biliyordum ancak bu sitede öyle olmadığını gördüm mesel bn hangi üniversiteye gitceğimi karar vermemiştim bu site sayesinde üniversitelerin iyi ve kötü taraflarıı gördüm dediiniz gibi ne kadar kşiyle konuşursam o kadar daha iyi söylediğinizbi başka gerçeğin sonuna kadar katılmak istiyorum gerçetn çok gereksiz kişiler vet hekimliği tercih ediyor mesela busene vet hekimliği kazanan arkadaşlarım yatarak kazandım alemin zoruyla geldim ben sevmem hayvanları dayanamıyorum hayvanara gibi şeyler söylüyorlar vet hekimlik bence bu değil

ismet inönünün bu sözünü bende çok severim ancak busözü bi yerde söylesem nerde öyle vet hekim onlar eskilerde kaldı vet hekimler bi ilaca 50 lira diyo diye vethekimlere sövmeyen kalmıyo of allahım offf

fitilimi ateşledim vet hekim olacağım :bravo:

[cefrinnn]

umut nerdesin,yine bittin nerelere gittin ben seni göremeden?

VET HEKİM OLMAK İSTİYORUMMMMMMMMMMMMM ))))

[ghurkan07]

valla işiniz gerçekten çok zorlaştı. Yök e ne itimat kaldı ne saygı. Ama bu durum sizlerin moralini bozmasın. umudunuzu kaybetmeyin

[canangulben]

Veteriner fakültesi gerçekten çok zor bir fakülte. Daha 1.sınıfın ilk dersinden kendini gösteriyor.Normal bir insanın seçebileceği bi bölüm değil yani deli olmak lazım ama 2yıl boyunca tüm tercihlerimi veteriner fakültesi yazmış biri olarak şunu söylemeliyim ki
İYİ Kİ VETERİNER HEKİM ADAYIYIM ) İYİ Kİ VETERİNER FAKÜLTESİNDE OKUYORUM Bakalım bunu perşembe günkü Anatomi vizesinden sonra da söyleyebilicek miyim :PPP

[cefrinnn]

cevabınız için teşekkürler inş bende sizin vet fakültesini kazarınırım VET HEKİM olurum BEKLE BENİ ANKARA, VET HEKİM ÖĞRENCİSİ GELİYOOOOO ))
sizin adınıza sevindim ne güzel vet fakültesini kazanmışsınız inş sınavlarınız da başarılı olursunuz

[yildirimoglu]

iyi günler.kusura bakmayın uygun başlık bulamadığım için buraya yazıyorum.İstanbulda ki veteriner hekim arkadaşlara bir sorum olacak tı.İstanbul da faaliyet gösteren veteriner ecza depolarından birisi depoların verdiği mal fazlası (MF) dışında verilen şirket desteğini şirketi beklemeksizin hemen kendisi veriyormuş ve şirketten gelmesini kendisi bekliyor.Bilgisi olan varsa acil paylaşırsa sevinirim.Kurbanlık hayvanların girişi bugün yarın başlıycak.Acil ilaç almam lazım.teşekkürler

[cefrinnn]

ah veterinerlik ah meslek için herkese karşı duruyorum meslek yüzünden dalga geçiriyolar alay ediyorlar cevap veremiyorum da
allahım sabır ver 1 sene kaldı dayanma gücü ver allahıım
inş veterinerliği kazanırımda bu sorunlardan kurtulurum
ısıran bi köpeği sevmedim diye yapmadıklarını bırakmadılar dalga geçiyolar birde veteriner olcak diyolar veterinerlikle ısıran köpeği sevmekle ne alakası var
köpeğe dokunsam ısıracak bile bile niye ısırtayım kendimi
bi köpeği sevmedik hemen veterinerliğe vuruyorlar mesleği küçük düşürüyolar
allahım delilerin arasındayım YARDIM ETTT

[cefrinnn]

DÜN Bİ KİTAPTA BU EŞEK HİKAYESİNİ OKUDUM GALİBA BU HİKAYEYİ DİKKATE ALMALIYIM

Günlerden bir gün, köylerden birinde, bir adamın eşeği kör kuyulardan
birinin içine düşmüş. Niye düşer, nasıl düşer diye sormayın. Eşek bu, düşmüş işte.

Hayvancık saatlerce acı içinde kıvranmış, anırmış, sesini duyurmaya
çalışmış. Derken eşeğin sahibi gelmiş kuyunun başına.

Bakmış zavallı eşek kuyunun dibinde melül mahzun bakınıyor. Üstelik de
yaralı. Bir hal çaresi düşünürken bir koşu gidip köylüleri yardıma çağırmak
gelmiş aklına.

Ne yapsak, ne etsek de şu eşeği kuyudan çıkarsak derken, bakmışlar ki hayvan zaten yaralı, belki de kırık çıkığı da var, çok acı çektiği de belli, artık
kurtarılsa da işe yaramaz düşüncesiyle çıkarmaktan vazgeçmişler ve üzerini
toprakla doldurmaya karar vermişler. Herkes eline geçirebildiği ne varsa
başlamışlar kuyuyu toprakla doldurmaya.

Zavallı hayvan, üzerine gelen toprakları her seferinde silkinerek üzerinden
atmış. Onlar yukarıdan atmış, eşek silkelenerek her defasında toprağı altına almış.

Derken, ayaklarının altına aldığı toprak sayesinde her defasında biraz daha
yükselmiş ve giderek yukarıya çıkmaya başlamış eşek. Köylüler de şaşırmışlar hayvanın giderek yükselmesine. Onlar atmış eşek yükselmiş derken neticede hayvan yukarıya çıkmayı başarmış.

Hayat, bazen bizim de üzerimize abanır. Üstümüzü toz toprakla örtmeye
çalışanlar çok olur. Bunlarla baş etmenin tek yolu sızlanmak değil, düşünüp
silkinmek ve kurtulmaktır. Aydınlığa bir adım daha yaklaşmaktır. Kör kuyuda
olsak bile!”

SIZLANMAYI BIRAKMALIYIM

[reco61]

başlığı biraz okuyunca bende kendimce veteriner hekimliğinden bahsetnek istiyorum.
Ben küçüklüğümden beri hayvanların içinde büyüdüm hep ahırımızda inek kümesimizde tavuk(kuş gribinden önce )kapımızda köpek eksik olmamıştır.yaşadığım yerde pek yaştaş ve arkadaş olmamasından dolayı bu hayvanlar benim oyun arkadaşım olmuştur.Hayvanları otlağa götürdüğümnde köpekle oynamak benim için hep bir zevk olmuştur.Hele çin horozumuz olduğu zaman tavukların altından yumurta olmak hem zevkli hemde bir okadar acı verici olmuştur.hele ilk kovboyluk deneyimimi unutamam yaylada 6 yaşındayken 400 kiloluk boğanın üstüne abim tarafımdan konmam ve saniye geçmeden kendimi yerde bulmam 6 dikiş alnımdan yemem çok heycan.acı ve öğreticiydi(gerçi hepsi abimin suçu ama ozmn akıllandım ).karabaştanda bahsetmeden geçemiyecem kapımızda duran emektar köpek koskoca köyde 3 kişiye dalardı ablam imam ve köyün delisine .bide yumak vardı kedilerimiz köpeğimiz yumağın üstünde yatardı kedi köpek düşmanlığına inat.çok uzattım ama anılara dalınca insan çıkamıyor
böle bir ortamda büyüdüm okula başlamamla bu ortamdan kısmen uzaklaştım ama hafta sonu ve tatillerimi hep bu dostlarımla geçirdim.üniversiteyi kazanınca ben neden veterinerlik okuyom sorusunu 3 sene kendime sordum cevabını bulamadım.Taki 3. sınıfın ilk dönemi kliniklere başlayana kadar o rotla tanışana kadar.Köpeğin femur orta 1/3 femur parçalı kırığı vardı.extra medular pin tedavisinden dolayı kas atrofisi olmuştu.bakımı ünide oluyordu albay köpeği olduğu içinde torpilliydi.Kliniklerde vaktimi hep onla geçiriyordum 2-3 ayda köpek kendini topladı tedavi masasının üstüne çıkmaya başladı cerrahi hocamızın işine bile karışmaya başlamıştı hani hiç sesi çıkmayan bir köşede yatan kimseyle işi olmayan hayata küsmüş rot artık herkesle klinikte arkadaş olmuştu.Bu olay benim neden veterinerlik okuduğumu bana göstermiş oldu.
İnsan ilişkileri iyi olmayan biri olarak hayvanlarla uğraşmayı onları mutlu etmeyi çok seviyorum hele emeğin karşılığını görünce bir haz tüm vucudumu kaplıyor dünyanın en mutlu insanı ben oluyorum İnsanların kibirleri kendilerini üstün görmeleri öğrencileri ezmeleri umrumda olmuyor.

bu yazıyı yazarken kendimden geçtim ve bir solukta yazdım imla hatam ve kurallara bakmadığım için kusura bakmayın……

[cefrinnn]

reco61 wrote:

başlığı biraz okuyunca bende kendimce veteriner hekimliğinden bahsetnek istiyorum.
Ben küçüklüğümden beri hayvanların içinde büyüdüm hep ahırımızda inek kümesimizde tavuk(kuş gribinden önce )kapımızda köpek eksik olmamıştır.yaşadığım yerde pek yaştaş ve arkadaş olmamasından dolayı bu hayvanlar benim oyun arkadaşım olmuştur.Hayvanları otlağa götürdüğümnde köpekle oynamak benim için hep bir zevk olmuştur.Hele çin horozumuz olduğu zaman tavukların altından yumurta olmak hem zevkli hemde bir okadar acı verici olmuştur.hele ilk kovboyluk deneyimimi unutamam yaylada 6 yaşındayken 400 kiloluk boğanın üstüne abim tarafımdan konmam ve saniye geçmeden kendimi yerde bulmam 6 dikiş alnımdan yemem çok heycan.acı ve öğreticiydi(gerçi hepsi abimin suçu ama ozmn akıllandım ).karabaştanda bahsetmeden geçemiyecem kapımızda duran emektar köpek koskoca köyde 3 kişiye dalardı ablam imam ve köyün delisine .bide yumak vardı kedilerimiz köpeğimiz yumağın üstünde yatardı kedi köpek düşmanlığına inat.çok uzattım ama anılara dalınca insan çıkamıyor
böle bir ortamda büyüdüm okula başlamamla bu ortamdan kısmen uzaklaştım ama hafta sonu ve tatillerimi hep bu dostlarımla geçirdim.üniversiteyi kazanınca ben neden veterinerlik okuyom sorusunu 3 sene kendime sordum cevabını bulamadım.Taki 3. sınıfın ilk dönemi kliniklere başlayana kadar o rotla tanışana kadar.Köpeğin femur orta 1/3 femur parçalı kırığı vardı.extra medular pin tedavisinden dolayı kas atrofisi olmuştu.bakımı ünide oluyordu albay köpeği olduğu içinde torpilliydi.Kliniklerde vaktimi hep onla geçiriyordum 2-3 ayda köpek kendini topladı tedavi masasının üstüne çıkmaya başladı cerrahi hocamızın işine bile karışmaya başlamıştı hani hiç sesi çıkmayan bir köşede yatan kimseyle işi olmayan hayata küsmüş rot artık herkesle klinikte arkadaş olmuştu.Bu olay benim neden veterinerlik okuduğumu bana göstermiş oldu.
İnsan ilişkileri iyi olmayan biri olarak hayvanlarla uğraşmayı onları mutlu etmeyi çok seviyorum hele emeğin karşılığını görünce bir haz tüm vucudumu kaplıyor dünyanın en mutlu insanı ben oluyorum İnsanların kibirleri kendilerini üstün görmeleri öğrencileri ezmeleri umrumda olmuyor.

bu yazıyı yazarken kendimden geçtim ve bir solukta yazdım imla hatam ve kurallara bakmadığım için kusura bakmayın……

paylaşım için teşekkürler
ne yazikki ben sizin gibi hayvanlar içinde büyüyemedim bugüne kadar evde hiç kedi köpek beslemedim evde çeşitli hayvanlara baktım ama çoğu 1 seneden az süre baktım sadece bi kere vet kliniğine gittim hayvanlarla hiç içli dışlı değilim ama vet hekimliği istiyorum aslında neden istediğimide pek bilmiyorum ama hayvanlarda gerçek sevgi olduğuna inanıyorum karşılıksız sevdiğine inanıyorum ve bende onlara yardım etmek istiyorum
sizin karabaştan bizim köydede tommy vardı herkes korkardı ondan dayım karete öğretmişti çünkü ama benle çok iyi anlaşıyodu oturmayı kalkmayı öğretiyodum dedem çok severdi tommy tabi dedem osman derdi dedem vefat ettikten bi gün sonra o tommyde öldü
bide yine köyde bi kedi vardı ismi yoktu pamuktu işte beyazdı yeğen kuzen evin bodrumunda oynarken koltuğun altından bi fare geçti durun fare var dedim en az 10 kişi koltuklara çıktı yakaladık pamuğu attık bodruma kapıdan nasıl çıktık onu hatırlamıyorum tabi arkamızdan pamuk ağzında fareyle çıktı kahramanımızdı bizim açıkçası fareden o zaman korkmuştum ama ilk kez görmüştüm sonra evde 2 tane hamster bakınca korku falan kalmadı
istediğiniz gibi anılarınızı anlatabilirsiniz ben mutlu oluyorum anılar paylaştıkça daha değerli oluyor
bende sizin gibi insanlarla ilişkileri iyi olmayan biriyim hep hayvanlarla anım var insanlar çok garip yaratıklar hiçbişeyin değerini bilmiyorlar ama bi hayvana en küçük bi iyilik yapsanız bile gözlerindeki parıltıyı görebilirsiniz

[reco61]

galiba insanlarla hayvanlar arasındaki fark ta bu sanırım

insanların çoğu içten pazarlıklı duygularını belli etmede zorlanıyorlar tabuları onları engelliyor.insanların duygularını anlamak çok zor oysa bir köpeğin kedinin ineğin durumunu bakışlarında çok rahat hissedebiliyorsun keza onlarda bizim içten pazarlıklı duygularımızı çok rahat hissedebildiklerine inanıyorum

[cefrinnn]

son sene artık bu sene sınava girip inş vet hekim olacağım bugüne kadar evde ne kedi ne köpek besledim sokakta kedi köpek baktım ama hiç evde bakmadım bi köpeğin sorunlarını falan bilmiyorum bence bu bende büyük bi eksiklik çünkü ilerde pet evcil hayvan bölümünü istiyorum

birde bu zamana kadar sadece bi vet kliniğine gittim veteriner hekimlerin çalışma ortamını ve koşullarını sadece internet biliyorum bi veteriner kliniğine gitmek istiyorum ama hiç bi yerde yok istanbul üniversitesi veteriner fakültesine gitmeyi düşünüyorum evime çok uzak hadi uzaklığı geçtim üniversiyteye gitsem ne dicem ben vet hekim olmak istiyorum öyle bi üniye bakayım diye mi geldim dicem ordaki veteriner hekimlerin işlerinide engellerim ne bilim belki benle ilgilenmezler bile
okul ya da dersane bu sene üniversiteleri gezdiricek ama vet fakültesi diğer üniversitelerden farklı yerde olduğu için ve vet hekim olmak isteyen kimse olmadığı için getirmezler offfffffff kafam çok karışık benim acilen canlı kanlı yüzyüze konuşabileceğim vet hekimlere ihtiyacım var yaaa ya da bi evde besleyebileceğim kedi köpek

ben ne yapayım ya kafam çok karışık bana yardım eder misiniz

[reco61]

değerli cefrinn kardeşim bu kafa karışıklığı gayet normal..Çünkü önünde kaderini belirleyecek çok büyük bir sınav var.Üstünde büyük bir ihtimal büyük bir baskıda oluşmuştur.(etrafında ne olmayı düşünüyorrsun aman o meslek yapılırmı diye sorular soran akıl hocalığı yapan kişiler mevcuttur) ama sen şanslı birisin Çünkü sen hedefleri olan birisin öle sınava gireyim ne gelirse diye sınava girecek olanlardan değilsin önce bunun farkına var.
Az çok veteriner hekimliğinde ne olduğunu bu formlardan öğrenmişsindir.inşallah başarırsan bir köpeğin sorunu nedir nasıl davranman gerekir gibi içerikleri üniversitede sana bol bol öğreteceklerdir hatta bıkacaksındır bunları hiç dert etme.Sen bu mesleği yapmak istediğinden emin ol yeter.ama illa bir klinik ortamı görmek istiyorsan bulunduğun yerde mutlaka bir pet kliniği vardır hiç çekinme ve git oraya yukarıda yazdıklarını aynen söle seni oradan kovacak halleri yok ya mutlaka yardımcı olacaklardır.

kafandaki bu çelişkileri kaldırdıktan sonra tek yapman gereken çalışıp istediğin yerde okuyup hayallerine koşmak olacaktır

[cefrinnn]

cevabınız için teşekkürler
gerçekten büyük baskı var ben şimdiden zorlanmaya başladım bi yandan okul bi yandan dersane bi yandan etütler çok ağır geliyor sınav yaklaşınca ne yapıcam bilmiyorum çevrenin baskısına alıştım artık belki tercih döneminde ailem zorlar belki daha bugün ben zaten tıp istemiyorum daha düşük bi puan istiyorum dedim hoca ne istiyosun diye sordu bende vet hekim olmak istiyorum dedim tıptan daha zor dedi sınıftan çatlak sesler çıkmaya başladı zor ne yapcan yapamazsın gibi yıldırmaya çalışıyolar korkutuyorlar artık aldırış etmiyorum çocukken korkutmuşlardı vazgeçmiştim şimdi korkmuyorum (böcekler istisna ) arkadaş sorun değilde aile önemli yaa

bu site sayesinde zaten vet hekimlik aşkım büyüdü kocaman oldu bu site olmasaydı belkide vet hekimlikten vazgeçecektim
ne biliyem ya bi köpek olsa o benim sorunlarımı anlar ben onun sorunlarını anlarım geçinir giderim evde şuan bi muhbebbet kuşum 2 kaplumbağam var 2 muhabbet kuşumu daha yeni pet shopa geri verdim 2 senelik emeğimi verdim bakamıyorum diye verdim ne biçim bi vet hekim adayıyımki 3 mubişe birden bakamıyorum

evimin yakınında yarım saatlik mesafede bi klinik var oraya gittim zaten ama istediğim cevapları alamadım sadece muayene yapılıyordu başka hiç bişi yoktu bi hasta gelmişti hemen istanbul ünisine sevk etti netten bi sürü vet hekimle konuştum fikirler aldım düşüncelerimi söyledim ama ben gerçek bir ortam istiyorum

ders çalışıyorum ama yetmiyor daha çok çalışmalıyım of allahım yardım et bana
cevaplarınız için gerçekten teşekkürler

[Yazar]

Yazılar