[vethekimmak]

anatomi 1 alttan kaldı bu notlar çok işe yarayacak teşekkürler

[vethekimmak]

paylaşım için teşekkür ederim

[vethekimmak]

paylaşım için teşekkür ederim

[vethekimmak]

Arı ırklarının morfolojik ayrımında kanat organı
335
Ruttner (1988), Moritz (1992), Gencer ve Fıratlı
(1999), Güler ve ark. (1999) ve Güler ve Bek
(2002) gibi araştırıcıların belirlediği değerlerden de
görmek mümkündür. Nitekim DuPraw (1965)
Kafkas ve Karniyol arı ırkları için kanat A4 damar
açı ortalamalarını sırasıyla 36,5 ve 29,6o, Ruttner
(1988) bu iki ırkta kanat B4 damar açısını sırasıyla
104,7 ve 114,5 o ve Moritz (1992) Karniyol ırkında
kanat A4 ve B4 damar açı ortalamalarını sırasıyla
29,2 ve 112o, Güler ve Bek (2002) Kafkas ve
Trakya genotiplerinde kanat A4 damar açı
ortalamasını sırasıyla 35,35 ve 31,01o olarak
bildirmişlerdir. Ancak bu karakterlerin bu iki arı ırkı
için ayırım güçlerini ve önemlerini net biçimde
ortaya koyamamışlardır. Bunun nedeni çalışmada
uygulanan istatistik ve değerlendirme yöntemlerinin
farklı olmasıdır.
Ayrıca Güler ve Bek (2002) Türkiye’nin farklı bölge
arılarının kanat damar açıları üzerine yaptıkları
çalışmada Kafkas ırkı ile Trakya Bölgesi arı
genotipini temsil eden örneklerde kanat A4 ve B4
damar açı değerlerini sırasıyla 35.35, 31,01o ve
102.36, 105.25 º ve III. kubital hücre şeklinin bu iki
genotip için önemli bir varyasyon kaynağı olduğunu
bildirmişlerdir. Trakya arısının Karniyol ırkı olması
durumunda Kafkas ırkı ile ayırım ve
sınıflandırılmasını III. kubital hücre yardımıyla
yapmanın mümkün olabileceğini bildirmişlerdir. Bu
çalışmada Kafkas ve Karniyol ırkları birlikte
değerlendirildiğinde araştırıcıların hipotezlerinin
doğru olduğu görülmüştür. Ancak bu çalışmada
Trakya Bölgesi Karniyolu ile Almanya’dan getirilen
Karniyol örnekleri diskriminant analizde
birbirlerinden farklı küme oluşturmuşlar ve çok
düşük düzeyde (% 14.3 ve %12.5) çakışma
meydana geldiği saptanmıştır. Bu sonucun ise
diskriminant analizin ayırım gücü ve genotiplerin
oluştukları bölgelerin ekolojik farklılıklarının bu iki
arı genotipinin morfolojik özelliklerine etkilerinin bir
sonucu olarak düşünülmüştür. Örnekler birbirleriyle
her kadar düşük düzeyde ilişkili bulunmuşlarsa da
bu iki arının aynı kaynaktan geldikleri söylenebilir.
Çünkü ANOVA’ya göre yapılan değerlendirmede
Karniyol ırkı ile Trakya genotiplerinin sadece kanat
K19 ve kanat uzunlukları arasında istatistiki farklılık
belirlenmiş, diğer 12 morfolojik karakterce
birbirlerine benzer bulunmuşlardır. Ruttner (1988)
morfolojik olarak Trakya Bölgesi arısını A m
anatoliaca olarak tanımlamıştır. Ancak gerek
morfolojik (Bodenheimer, 1942; Adam, 1983; Güler
ve Bek, 2002) ve gerekse mtDNA yönünden (Smith
ve ark., 1997; Palmer ve ark., 2000) bu bölge
arısının A m anatoliaca ile bir ilişkisinin olmadığını
ve bu bölge arısının A m carnica olduğunu
bildirilmiştir. Bize göre Trakya Bölgesi arısı, bölge
ekolojisinin farklılığına bağlı oluşum kazanmış A m
carnica ırkının bir coğrafi ekotipidir.
Daha önce Goetze (1940), DuPraw (1965) ve
Ruttner (1988) gibi araştırıcılarca Karniyol ırkı için
anahtar niteliğinde kabul edilmiş olan kubital indeks
karakteri bu çalışmada üçüncü sırada öncelikli
öneme, en düşük uyum (0.53) ve kappa (0.02)
değerlerine sahip karakter niteliğinde bulunmuştur.
Bu sonucun ise bu iki arı ırkının morfolojik
yapılarındaki farklılıkta kubital indeks karakterinden
daha önemli karakterlerin oluşundan kaynaklandığı
düşünülmüştür.
Çizelge 5. Kafkas ve Karniyol arı ırklarının kanat A4 ve B4 damar açısı ile kubital indeks karakterinin ayırım için eşik
değer bulma yöntemiyle belirlenen standart norm değerleri
Kafkas genotipi Karniyol Genotipi
A4 B4 CI A4 B4 CI
Kesişim Sınırı 33 104 2.3 32 105 2.4
Alt Hassasiyet Sınırı 29 88 1.5 25 96 1.8
Üst Hassasiyet Sınırı 42 110 2.8 37 122 3.2
F Önem Düzeyi 0.05 0.05 0.05 0.05 0.05 0.05
Çizelge 6. Kafkas ve Karniyol arı ırklarına ait bilinmeyen kanatların norm değerleri esas alınarak uyum testine göre
ayırımlarına ilişkin sonuçlar
Genotip Gerçek gözlenen uyum Önem aralığı (Kappa) Önem düzeyi
A4 Kafkas 0.89 0.65 *
Karniyol 0.89 0.66 *
B4 Kafkas 0.81 0.48 *
Karniyol 0.93 0.77 *
Kubital İndeks Kafkas 0.67 0.21 *
Karniyol 0.53 0.02 *
Bakarak Kafkas 0.85 0.53 *
Karniyol 0.80 0.48 *
Arı ırklarının morfolojik ayrımında kanat organı
336
Kanat organı üzerinde mevcut morfolojik
karakterlerin özellikle kanat damar açılarının arı
genotiplerinin ayırımında (Goetze, 1940; DuPraw,
1964; Moritz, 1992; Güler ve ark., 1999) ve
özellikle de Kafkas ve Karniyol ırklarının ayırımında
önemli olduğu (Ruttner, 1988; Güler ve Bek, 2002)
bu çalışmada daha da anlaşılır hale gelmiştir.
Kafkas ve Karniyol ırkları için belirlenen kanat A4 ve
B4 damar açı standart norm değerleri yardımıyla
bunlara ait örnekleri birbirlerinden güvenilir
düzeyde ayırmak ve sınıflandırmak mümkündür.
Sonuç olarak arı ırkları için geliştirilecek ayırtedici
karakterler ve bunların standart norm değerleri
yardımıyla tanım ve sistematik gruplandırılmaları
daha kolay ve pratik hale getirmek mümkün
olabilecektir.
Kaynaklar
Adam, B. 1983 In search of the best strains of honeybee.
Northern Bee Books, West Yorkshire. UK.
Alpatow, WW. (1929) Biometrical studies on variation and
the races of te honeybee Apis mellifera L. Quarterly
Review of Biology, 4:1-58.
Beth D S; Trapp, R G. (1994) Basic and Clinical,
Biostatistics. Prentic Hall International Inc. USA.
Bodenheimer, FS. (1942) Studies on the honey bee and
beekeeping in Turkey. Merkez Zirai Mücadele Enstitüsü
Ankara. Numune Matbaası, İstanbul.
Cooley, W. W.; Lohnes, R. R., 1971. Multivariate Data
Analysis. John Wiley and Sons. Inc. New York. 244-257.
Dupraw, E.J. (1965) The recognition and handling of
honeybee specimens in Non-Linean Taxonomy. Journal
of Apicultural Research 4 (2): 72-84.
Gencer, H. V.; FIRATLI, Ç. (1999) Morphological
characteristics of the Central Anatolian (A m anatoliaca)
and Caucasian (A m caucasica) honey bees. Turkish
Journal of Veterinary and Animal Sciences 23 (1): 107-
113.
Goetze, G. (1940) The best bee. Methods for selecting
bees for (great) length of tongue. Insects Sociaux 3 (2):
335-346.
Güler, A.; Kaftanoğlu, O.; Bek, Y.; Yeninar, H. (1999)
Discrimination of some Anatolian honeybee (Apis
mellifera.) races and ecotypes by using morphological
characteristics. Turkish Journal of Veterinary and Animal
Sciences 23 (3): 337-343.
Güler, A., Bek, Y. (2002) Forewing angles of honey bee
(Apis mellifera) samples from different regions of Turkey.
Journal of Apicultural Research, 40(1-2): 43-49.
Kandemir, I.; Kence, A. (1995) Allozyme variation in a
Central Anatolian honeybee (Apis mellifera L.) population,
Journal of Apidologie 26: 503-510.
Kandemir, I.; Kence, M.; Kence, A. (2000) Genetic and
morphometric variation in honeybee (Apis mellifera)
population of Turkey. Journal of Apidologie31(3):343-356.
Moritz, R. F. A. (1991) The limitations of biometric control
on pure race breeding in Apis mellifera. Journal of
Apicultural Research 30 (2): 54-59.
Palmer, M. R.; Smith, D.R.; Kaftanoğlu, O. (2000) Turkish
honeybees: genetic variation and evidence for a fourth
lineage of Apis mellifera mtDNA. Journal of Heredity 91
(1): 42-46.
Ruttner, F. (1988) Biogeography and taxonomy of
honeybees. Springer, Verlag; Heidelberg, Germany; 284
pp.
Ruttenr, F. (1988b) Breeding Techniques and Selection
for Breeding of the Honeybee. The British Isles Bee
Breeders Association by arrangement with Ehrenwirth
Verlag, Munich. P 152.
Ruttner, F.; Tassencourt, L.; Louveaux, J. (1978)
Biometrical statistical analysis of the geographic variability
of Apis mellifera L. Journal of Apidologie 9 (4): 363-381.
Sevinç, A.; Kocabaş, S.; Elmacı, C.; Yıldız, M. A. (1995)
Enzyme polymorphism in honeybee (Apis mellifera L.)
from Anatolia. Turkish Journal of Zoology 19: 153-156.
SMith, DR. (1991) Mitochondrial DNA and honeybee
biogeography. In: Diversity in the genus Apis (Smith DR,
ed). Boulder, CO: Westview Press; 131-176.
Smith, DR.; Slaymaker, A.; Palmer, M.; Kaftanoğlu, O.
(1997) Turkish honey bees belong to the east
Mediterranean mitochondrial lineage. Journal of
Apidologie 28: 269-274.
SPSSx. Inc., (1986) SPSSX User’s Guide. 2nd ed.
McGraw-Hill. New York, 806 pp.
Cornuet, JM; Fresnaye, J; Tassencourt, L. (1975)
Discrimination et classification de populations d’abeilles a
partir de caracteres biometriques. Journal of Apidologie,
6:145-187.
Kauhausenkeller, D; Keller, R. (1994) Morphometrical
control of pure race breeding in the honeybee (Apis
mellifera L.). Journal of Apidologie 25(2): 133-143.
Kauhausenkeller, D; Ruttner, F; Keller, R. (1997)
Morphometric studies on the microtaxonomy of the
species Apis mellifera L. Journal of Apidologie 28(5): 295-
307.
Le C T. (2001) Helth and Numbers. A problems Based
Introduction to Biostatistics. A John Wiley and Sons, Inc.
Publication, pp 366. Toronto
NCSS and PASS, Number Cruncher Statistical Systems.
Kaysville, Utah. WWW. NCSS. com.
Poklukar, J; Kezic, N. (1994) Estimation of heritability of
some characteristics of hind legs and wings of honeybee
workers (Apis mellifera carnica Polm) using the half-sibs
method. Journal of Apidologie 25: 3-11.
Rinderer, TE; Buco, SM; Rubink, WL; Daly, HV; Stelzer,
JA; Riggio, RM; Baptista, FC. (1993) Morphometric
identification of Africanized and European honey bees
using large reference populations. Journal of Apidologie
24: 569-58

[vethekimmak]

eklentileri indiremiyorum

[Yazar]

Yazılar